Ne yaptığını bilen takım...

“Futbol, iyi futbolcuyla oynanır” türünden bir klişe vardır. Dün akşam ki maç bu klişenin yaşamda vücut bulmasıydı. Oyunda baskın taraf yoktu ama topu ayağına aldığında ne yaptığını, nasıl etkili olacağını bilen takım Beşiktaş’tı.. Atiba, Talisca, Caner başta, topu ele geçiren Beşiktaşlılar hücumda çözüm üretme konusunda Akhisar’a göre ‘uzak ara’ öndeydi.. İlk yarı boyunca akışkan, izlenir bir oyun izleyemedik, doğru ancak bu, oyun arzusundan çok ihtiyaca göre oynama zorunluluğundan kaynaklanıyordu kanımca. Daha zor maçlar oynamak zorunda kalacak olan Beşiktaş tasarrufu ön planda tutmuştu. O nedenle bu sezon kadro zenginliği nedeniyle Şenol Güneş rotasyonda balansı tutturma gibi önemli bir problemi de çözmek zorunda.

Sıkıntı ortadan kalktı

Yine de maç erkenden kopabilirdi... Diyelim ki Cenk önüne aldığı topu uygun koridorda koşu koparan Quaresma’ya aktarsa Talisca’nın attığı ilk golün benzeri bir durum ortaya çıkardı. Ancak devre sonunda Talisca’nın kazandığı serbest vuruş, o vuruşların ustası Caner’in marifetiyle gole dönünce sıkıntı da ortadan kalktı. Tolunay Kafkas sonrası çalıştığı şablondan vazgeçmeye çalışan (!) Akhisar’ın işi zor. Bir takım yaratıcılık gösteremiyorsa direnç göstermeli. Akhisar bu haliyle ikisini de gösteremiyor.

Quaresma gözden geçirilmeli

Öte yandan... Maç 0-2 gidiyor... Sanki son Benfica maçında o kritik hatayı yapan Quaresma değil! Yine üst üste tanıdık hovardalıklar. Tamam bazı pozisyonlar için iyi futbolcu ama tribünün bu arkadaşa gösterdiği teveccühü de gözden geçirmesi gerekmez mi? Pozisyonsuz maç Beşiktaş’ın kontrolünde tamamlandı. Bundan sonra zorlu periyotlara girecek olan Beşiktaş, taraftarı tribünde, “Üç.. Üç.. Üç..” diye talepkarken ‘yetecek skor’u bulmuş olarak denge oyunu oynamayı sürdürdü. Basit, rahat, temkinli ve güvenli... Yani neredeyse rakibine pozisyon vermeden maçı tamamlayıp istediğini aldı. Bu maç gerçek anlamda bir teknik direktör maçı olarak oynandı. Yani Şenol Güneş oynadı, oynattı Tolunay Kafkas izledi, izletti!..