Her daim zorlanır!

Maçı izlemeyip ilk devre istatistiklerine ve skora bakan biri, ‘Ne olmuş bu maçta?’ diye sormuş olsa Beşiktaş cephesinden ne yanıt alırdı acaba?

Devre boyunca Göztepe’ye göre topu iki kat fazla elinde tutan ve oynayan Beşiktaş soyunma odasına 2-0 geri girdiyse bu Göztepeli oyuncuların lütufları nedeniyleydi! Toplamda beş gol atacak kadar net fırsatlar yarattı ev sahibi takım rakip kalede. Özellikle yeni transfer Gökhan Sazdağı bölgesinden kalkıştıkları hemen her girişimde ya gol attılar ya da golle burun buruna gelip, atamadılar.

Devre boyunca verimli oynayan Göztepe’ye karşı topu elinde tutan ancak onunla ne yapacağını biliyor gibi görünmeyen bir Beşiktaş izledik birlikte. Belli ki birlikte oynamaktan fazla ‘yıldız becerisi’ne ihtiyaç duyuyorlardı ama sahada öyle biri ya da birileri de var görünmüyordu!.. İİkinci devreye baskıyla başlayıp bir de Gökhan Sazdağı’nın şutu direkten dönünce bir ‘geri dönüş’ hikayesi daha beklemeye koyuldu Beşiktaşlılar. Baskı vardı ve top yine ayaktaydı ancak gol atmak için neler yapılacağına dair fikri yok gibiydi Beşiktaş’ın.

En zorunu başardı

60’a varıldığında takımla antrenman sayısı bir elin parmağı kadar olan Jota Silva ile ‘yeniden parlatılacak’ Cengiz Ünder sürüldü sahaya. Yani belirsizlik arttı, beceriye dayalı ‘mucize beklentisi’ tavan yaptı.. Göztepe ise sahasına yerleşmiş sakince beklerken fırsat kolluyordu. Hatta ikinci devredeki ilk ciddi hücumlarında golü atmalarına ramak kalmıştı ki Junior Olaitan en zorunu başardı! Ama onun yapamadığının daha zorunu İİbrahim Sabra yaptı ve pek bir şeye yapamayan ama yapmaya çalışıyor gibi görünen Beşiktaş için maç bitti! Beşiktaş bu haliyle Alanya ya da Göztepe gibi dengesi olup düzenli oynayan tüm takımlara karşı her daim zorlanır gibi duruyor. Bu arada... Çok da önemli işler yapılmadığı halde teknik direktörsüz Başakşehir karşısında aceleyle ‘geri dönüş hikayeleri’ yazanlar acaba bu maç için neler yazıp, söyleyecek merak içindeyim..