Hafife almadan

“İlk yarıda bir gol yeriz, maç bitene kadar kanser oluruz.” Genç kahinin kehaneti en azından kendisi için gerçek oldu. Maçın iki takım için de dengede geçeceği Braga’daki net galibiyetten belliydi. Esasen maç orada da dengede geçmişti. Ama daha sakin olup olgun kontrataklar geliştiren Beşiktaş, İnönü’ye avantajla dönmüştü. Golü yiyene kadar Beşiktaş yine sakindi. Adeta Braga’daki maçı kopyalıyordu. Kontrol, sakinlik ve fırsatını bulduğu anda işi bitirme gayreti. Lakin 25. dakikada gelen gol tribündekileri olduğu kadar sahadaki Beşiktaşlıları da tedirgin etti. Ta ki Necip-Almeida değişikliğine kadar. Bu değişiklik Beşiktaş’ı rakip ceza sahası önünde daha etkin kılınca en azaından ilk devre için telafi edilemez pozisyonların oluşmasına engel oldu. Çünkü Beşiktaş o dakikadan sonra hücumda kendini göstermeye başladı.

İkinci devrenin ilk dakikalarını ihmal edersek 75. dakikaya kadar Beşiktaş’ın planı gayet iyi işledi. Hücumda Beşiktaşlı futbolcular her kendini gösterdiklerinde gol sinyali veriyorlardı. Bu da Braga’yı tedirgin etti. Ve beklendiği gibi 75’ten sonra arkada boşluklar bırakma pahasına da olsa Braga yüklendi ama Beşiktaşlı oyuncular gerek panik, gerek tedirginlik, gerekse organizasyon bozukluğu nedeniyle topu rakip sahaya taşımakta zorluk çektiler.

75. dakikadan sonra bir Beşiktaşlı’nın tribünde olmasını istemezdim. Öyle ki taraftar dönem dönem gerginlikten tezahüratı da unuttu. Her şeye rağmen ilk maçın skorunun verdiği rehavete kapılmadan ve rakibini hafife almadan oyunu dengeye getirmeyi beceren Beşiktaş yenilmiş olsa da rahatlayarak önemli bir eşiği de geçti. Şimdi Fernandes’siz derbide Carvalhal’in neler tasarlayacağı herkes gibi benim de merak ettiğim bir husus.