Görecek günler var daha!

Son Avrupa Şampiyanası'nda başımıza gelenlerin nedenini öğrenemediğimiz için başımıza gelecek olanları kavramakta da zorlanacağız. Örnek mi? Dün akşam yediğimiz gol! Cengiz’in golünde Burak’ın alan yaratan çapraz koşusu ne denli doğruysa Maruşic golü öncesi savunmanın tüm dengesini bozan Merih Demiral’ın öne hamlesi aynı oranda yanlıştı… Peki, üst seviye liglerden birinde oynayan Demiral’a bu ‘’basit hata’’yı yaptıran neydi? Bence düşünmenin temel dinamiği olan eleştiri/özeleştiri eksikliğinden… Nedenini bilemediğimiz yanlışları tekrarlarız!..

Oynamaya çalışsalar...

Maç kazanmayı fetişe dönüştürdüğümüzden 'oyun inşaası' için çok az çalışıyoruz. Oysa oyun inşaa etsek maç kazanma sorunu ortadan kalkacak. Dün akşam 'kazanma baskı'sının yıkıp geçtiği bir milli takım izledik. Çünkü sanki ilk görev, Avrupa Şampiyonası yıkımını iyileştirmekti. Bu nedenle sona doğru iyice ceza sahasına büzüştü milliler. Oysa oynayabilme kabiliyeti yüksek bu takım sadece 'oynamaya çalışsa' sorunların üstesinden rahatlıkla gelebilecek kudrette.

Oyun inşaa edemedik

Lakin bunun için genel geçer anlatının ötesinde bir dil/tutum gerek. Bu da bu kültürel iklimde şimdilik mümkün görünmüyor ama mutlaka olacak… Kısaca, dün akşam maçı rakibin son vuruşuyla berabere bitirmedik. Gerçek neden 'oyun inşaa edememek’ti. Tıpkı son şampiyonada yapamadığımız gibi… Ama bundan çok daha iyilerini yapabileceğimizi de biliyoruz. Kısacası; "görecek güzel günler var daha..."