Geçen sezonun hayli önünde

Maçın ilk 20 dakikasında oyuna öyle bir tempo koydu ki Beşiktaş, rakibini adeta nefessiz bıraktı. Bu arada skoru da bulmuş oldu. Devamında rölantiye alarak devreyi tamamladı ama bir korner organizasyonunda Necip/Welinton ile üçüncü golü de kıl payı kaçırdı. Peki bu arada Malatya neler yaptı? Neredeyse koca bir hiç!

Ne alanını savunabildi ne kapabildikleriyle rakip alanda tehdit oluşturdu. ‘Bu durumda olan biten neyin nesidir?’ diye soracak olursanız, ‘Ülkenin teknik adam/antrenman/plan gerçeği budur’ der çıkarım işin içinden... İkinci yarı Beşiktaş bıraktığı yerden iştahla devam ettirdi maçı. Her alanda baskı/temas her kapılan topta rakibi tehdit... Bu ürkütücülük Batshuayi’nin gövdesinden golü de getirdi. Beşiktaş alanı ve o alandaki topu o kadar rahat kullanıyordu ki tribün çok eski yıllardan gelen ’Aşığım sana’ ile koroyu kurmazsa olmazdı!

Hemen kurdular. Pjanic/De Souza iş birliği Rıdvan/Rosier desteğiyle öndeki üçlü Ghezzal/N’Koudou /Batshuayi’ye belki de kariyerlerinin en rahat en eğlenceli maçını hediye etti. Doğrusu ya Malatya, Hollanda karşısındaki bizim milli takım gibi ‘Temas’ dahi etmeden oynayınca düşünmeden edemiyor insan; Beşiktaş mı çok güçlüydü yoksa Malatya mı dermansız? Ben ’Beşiktaş her anlamda güçlüydü’ demeyi tercih edenlerdenim.

Beşiktaş bu maçtaki bu tavrıyla rakiplerine, ’Geçen sezon nerede bıraktıysam onun epey önündeyim haberiniz olsun’ demiş de oldu. Devamı nasıl mı gelir? Zaman en iyi güreşçidir, herkesi ve her şeyi yener. İzlemeye devam edelim.