Futbolun değişmezi; sevinç ve hüzün

Ülkenin ekonomik potansiyeli yüksek ancak organizasyon ve planlama sorunları nedeniyle kudretlerinin hayli altındaki iki kenti; Samsun ve Antalya. Kentsel organizasyon sorunlarının net görüldüğü alanlardan biri de kuşkusuz ki, bir kültür ve ekonomik faaliyet alanı olan futboldur...

Doğup büyüdüğüm, futbolu bana sevdiren hadi biraz daha ileri gideyim ‘öğreten’ kent olan Samsun, birinci ve ikinci lig arasında geçerdiği yaşamıyla ‘asansör takım’ tanımının mucididir. Renkdaşı Antalya da Samsun kadar olmasa bile benzeri bir kadere sahiptir! Geçen yıl Süper Lig’in kapısına kadar gelen Samsun yine aynı kapıya dayandı...

Samsun daha aktif göründü

Sezon boyunca üç hoca değiştiren Antalya da ‘güçlü gen’leri sayesinde aynı kapının önünde. İlk yarı boyunca topu gezdiren, kullanan Samsun gibi görünse de ilk yaptığı kombine ve kalabalık atakla golü bulan Antalya oldu. Topu ansızın önünde bulan Erman Kılıç’ın ‘yoklama şutu’ Lamine Diarra’nın takip, kurnazlık ve bilgi kokan hamlesiyle tamamlandı.

Pozisyonsuz geçen ilk yarıboyunca göze çarpan şey oyuncuların yaptığı kayarak müdahale sayısının fazlalığıydı. Unutulmasın ki, kayarak müdahale -hem de bu denli çok sayıda- ‘oyuncu yetersizliği’nin önemli göstergelerinden biridir. Bir de insan şunu sormadan edemiyor; “Acaba bu ülkede hakeme olur olmaz itiraz etme konusunda futbolculara ‘gizli ve özel bir eğitim’ mi veriliyor?’’

Değişiklikler ‘nefes’ getirdi

İkinci yarı Antalya önde olmanın da avantajıyla oyunu kenarlara yayarak biraz daha öne taşımayı başardı. Maç boyu rakip ceza sahası içine top taşıma ve çoğalma sorunları yaşayan Samsun ise enerjik lakin etkisiz görünüyordu. Mustafa Sevgi/Eren Tozlu değişikliği ataletin atılmasına yetmeyince yapılan Musa Aydın/Recep Niyaz değişikliği Samsun’a ‘nefes’ ve ‘akıl’ getirdi. Ve Antalya’nın yine bir top yekun atağında kaptırılan topta Samsun iki hızlısı Ofoedu-Mbilla işbirliğiyle beraberliği buldu.

Akabinde Antalya’nın oyunu çekip çeviren aktörü Sezer Badur ‘çift daldığı’ için atılıp buna itiraz eden Yusuf Şimşek de tribüne gönderilince ibre Samsun’a döndü. Lakin ‘kayarak müdahale’ demiştik!

Meşale sorunu!

Taha Yalçıner uzatmaya giderken 3-5 dakikada kendini attırınca maç yine dengeye oturdu. Uzatmadaki birer golün ardından iş, futbol denen bu oyunun ruhuna tamamen aykırı bulduğum ‘penaltı atışları’na kaldı. Ve sonuçta birinci lige çıkan Antalya olurken, ikinci kez aynı yerde kaybeden Samsun’un payına düşen ise yine hüzündü...

İlk yarı Antalya ikinci yarı Samsun tribünlerinde yakılan onlarca meşaleye gelince... Bu durum hem berbat bir eğlence anlayışının hem de bu ülkede ‘futbolun sağlığı’nı koruma iddiasıyla yönetici koltuklarına oturanların yetersizliğinin en açık göstergesidir.