Enerji kaybı

İlk 15 dakikada gol bulamadılarsa bu Beşiktaş açısından şans sayılmalı.. Şimdi denebilir ki, “Almeida erken sakatlandı”. Elbette doğru, ancak Beşiktaş’ın oyununu bir türlü olgunlaştıramaması direkt hücum hattı ya da orta sahasıyla ilgili değil. Sorun müdafaa hattının topla olan ilşkisinin ‘sınırlı’ oluşunda. Müdafaa hattı bu kadar aksarken ileri çıkışlarda ister istemez daha kontrollü, deyim yerindeyse ‘bir gözü arkada’ yapılmak zorunda kalıyor.

Hele ki ikinci yarı oyuna LuaLua dahil olunca tedirginlik de iyice arttı. Karabük bilinçle yüklenirken Beşiktaş’a da seri kontra fırsatları doğdu, ama Sinan Kurumuş iki net fırsatı kaçırdığında tribündekilerin akıllarındaki isim Dentinho’ydu. Yoksa hazır değil miydi?! Neyse ki baştan beri gol için çırpınan Oğuzhan, Premier Lig’den getirdiği bitirici pasla Olcay’a golü yaptırıp dengeyi değiştirdi. Sahi, Aybaba neredeyse her maç sonu hedefine oturttuğu Oğuzhan’a fazla haksızlık yaptığını düşünüyor mudur acaba?

Ancak Karabük eksik kalmasına rağmen ‘itirazı’ elden bırakmadı ve golü attı. Neden bu kadar ‘müdafaa’ dediğimi anlamak için Ahmet İlhan golüyle, geçen haftaki Emre Çolak golünü hem orta, hem vuruş açısından üst üste bir izleyin bakalım!. Ve ardından herkesin tahmin edebileceği LuaLua golündeki müdafaa yerleşimini.. Hücuma kalktığında birbirine duvar olacak oyuncu bulamayıp pas seçeneğini çoğaltamayan Beşiktaş, birçok pozisyonu geliştiremeden boğarken işini ‘kişisel beceriye’ emanet edince ihtiyacı olan golü de bulamadı. Görülüyor ki, Beşiktaş ligdeki yerini borçlu olduğu ‘enerjik oynama’ özelliğini yitirdikçe işleri yoluna koyma konusunda hayli zorlanacak.