Daha çok isteyen kazandı!

Önde oynama iştah ve becerisi yüksek iki takımın karşılaşmasında belirleyici olan, çoğu maçta olduğu gibi yine Beşiktaş’ın müdafaa hattı olacaktı. Geri dörtlünün performansı öndeki ikili, Veli ve Atiba’ya üst seviyede muhtaçlık duyduğundan işin arkaya sarkmaması gerekiyordu. Bursa’ya golü getiren ilk atağa dikkat edilirse Josue, Beşiktaş’ın gerçek savunmasından Veli-Atiba arasından kurtulmuş adamı Bakambu’yu gözlüyordu ve bulması hiç de zor olmadı!..

Yine verim alamadılar

Beşiktaş, kadro yapısı gereği topu mümkün mertebe müdafaasından uzak tutmak zorunda. Ancak bunun için kapılan topu elde tutmak şart. Evet, rüzgar ile zemin, seri ve düzenli pas yapmayı engeldi. Bu nedenle iki takım da orta sahada bu kadar pas hatası yaptı ve maç bir tür ‘kaybedilen top’ oyununa döndü. Yine de Beşiktaş, en azından ikinci devre daha baskılı göründü. Ancak bu görüntü, bir düzen tutturup oyuna hükmetmesinin sonucu değildi. Onlar adına iş yine becerili Sosa, Gökhan Töre ile sonradan oyuna dahil olan Kerim ve Oğuzhan’ın ‘doğaçlama’larına muhtaç hale gelmişti. Çünkü oyunu kenarlara genişlettikleri anlarda arkadaki iki kanat bekinden ‘tehlike riski yüksek’ bu maçta da yine verim alamadılar.

Son bölümde goller geldi

Çok istediklerini belli ettikleri maçta problemi tam Töre’nin muazzam işçiliğiyle çözdüler derken iş karıştı. Önce iki dakikalık Bursa baskısında Ozan Tufan topu iğne deliğinden geçirdi, ardından son Beşiktaş atağında kırmız kart ve Demba Ba’nın penaltı golü geldi. Şaşkınlık, hayal kırıklığı ve geri dönüşler... Özetle futbol denen oyun bize diyor ki; en zor zamanlarda bile yaşamdan umudunu kesme...
Bursa’nın bekleyip, ritmi elinde tutmaya çalışarak oynadığı maçın onlar açısından en iyisi belki de maçın en iyisi kaleci Harun Tekin’di. Sosa’nın çekip çevirdiği, Töre’nin renklendirdiği Beşiktaş’ta ise yenilen goldeki yer tutma ve hız sorunu yaşasa da Atınç’ın Bursa hızlı hücumlarında yaptığı kritik ‘pas araları’nı hanesine artı olarak not etmek gerek.