Biri 'Al sana Dany' dese!...

İlk olarak şunu belirlemek gerek; Beşiktaş’ın neredeyse her hafta değişik kadro ve farklı dizilişle sahaya çıkma zorunluluğu bir oyun modeli ezberleme ve onu disiplin içinde geliştirmesine de engel oluyor. Bunda en büyük etken ise takım yapısı oluşturulurken sağ ve sol beke seçilen oyuncuların deyim yerindeyse ‘geçiştirilmiş’ olması. Örneğin sağ bekte Serdar Kurtuluş, Atiba, Dany ya da Necip türünden geçici çözümler takımın ritmini olumsuz etkilemekten öte direkt olarak bozuyor! Galatasaray’daki performansı belli olan ve ‘dengesiz oyunuyla meşhur’ Dany’nin tribünden gelen tüm itirazlara rağmen stoper için tercih edilmesi de başka bir sancılı durum. En azından neden olduğu penaltıda böyle düşünenleri haksız çıkarmadı Dany.

Deplasman karnesi iyi olan Beşiktaş’ın maçın genelinde bundan önceki deplasman çizgisine ulaştığını söylemek mümkün. Galatasaray’ın iki kenar oyuncusu Alex Telles ve Veysel’i geri itme konusunda uzun süre başarılı oldularsa da Veysel’in penaltı pozisyonundaki ısrarlı mücadelesini engelleyememek onlara pahalıya patladı.

Galatasaray, biraz da Burak’ın savruk ve kontrolsüz oyunu nedeniyle hücumda istediği oranda etkili olamadığı maçta yine de istediği sonucu almayı başardı. Bunda kenar yönetiminin oyuna yaptığı yerinde müdahaleler kadar Beşiktaş’ın gole en yakın ismi Almeida’yı yüksek değil de sürekli alçak toplarda buluşturmaya gayret etmesinin etkisi de yok değildi. Şampiyonlar ligi hedefli Beşiktaş, yedek kulübesinde oyun ritmini değiştirecek oyuncusu olmamasının ıstırabını bu çok kritik maçta bir kez daha yaşadı. Tekrarlamakta fayda var, oynanan oyunun seviyesini birazdan daha fazla ‘takım mühendisliği’ belirler ve bu durum Beşiktaş’ta hayli sıkıntılı. Son not olarak da şunu belirteyim... Sahadaki Beşiktaşlı oyuncuların yüzüne lazer tutmaya çalışan ‘dünyadan habersiz vatandaş’ futboldan ve hayattan ne denli bihaberse, öteden beri büyük muhabbet beslediğim Semih Kaya’nın korner kararı vermesinde hakeme yaptığı yardım da o denli muazzamdı.