Her hafta bayram!

Galatasaray’ı övmek mi lazım, eleştirmek mi? Bilemiyorum. Sahada iki farklı ruh vardı. Önce kötüden başlayalım. Servet-Meira’da uyumsuzluk ve disiplinsizlik var. Galatasaray’ın yediği gol... Şu ana kadar penaltı noktasına gelen ve rakip tarafından gole çevrilen pozisyon hiç izlemedim! Galatasaray defansı, göbeğine inen topu izledi. De Santcis ile orta saha arasında, sanki kimse yoktu. Konya’nın her atağı tehlikeliydi. Skor 1-1’e geldikten sonra Galatasaray’ın pozisyonlarına bir bakın. Başrollerde kimler var? Savunmada yer alan Servet, Meira ve Hasan. Defanstaki görevlerini kusursuz yapmışlar gibi, hücumda başroldeler. Baskılı oynayan bir takımda savunması, en fazla orta sahaya çıkar. Bu dörtlünün yeri belli değildi. Kendi görev alanından uzaklaşırsan, kalende de tehlike yaşarsın. Skibbe soyunma odasında uyarmış olacak ki, 2. yarıda fark açılana kadar dörtlü yerindeydi. Böylece de kalede tehlike azaldı. Demek ki beklemenin fazlasını kendi mevkiinde yapacaksın. Gelelim güzelliklere; Lincoln, Baros ve Kewell. ‘Galatasaray Rehabilitasyon Merkezi’, Baros’a yaradı. Fenerbahçe ve Beşiktaş, forvetlerinin asistiyle mutlu olurken Galatasaray, Baros’un gollerini sayıyor. Transfer de turnayı gözünden vurmak budur. Kewell etkisizdi ama golünü attı. Daha ne olsun! Adamı izleyeceksin, izlettireceksin, son vuruş nasıl yapılır, öğreteceksin. Lincoln de döndü... Kocaeli maçı sonrası, Lincoln için önemliydi. İlk defa iki hafta üst üste iyi oynadı. Artık o da var.
Ve her hafta atılan dörder gol. Galatasaray’ın forvetleri hep böyle oynadıkça, bu hafta değil, her hafta bayram olur.