Uyanık Arda

Kötü futbol gecesinden, Cim Bom adına iyi sonuç çıktı. Hasarlı Bordeaux gecesi arkasında Galatasaray, bu kadar ağır zeminde yine de beklenenin üstünde mücadele etti. Organize atak yoktu ama buna imkan verecek zemin de Konya’da yoktu. Ne orta sahada topa basıp hücumu yönlendirebilecek futbolcular ne de kanatlardan bindirme yapabilecek oyuncuları sahada göremedik. 3. dakikada Veysel’in kaçırması daha zor olan pozisyonu ve 32. dakikada da Bülent Bölükbaşı’nın harcadığı pozisyon Konya’nın ligde tekrar korkulu rüya görmesine sebep verdi. Sevgili Veysel, hem rakibe bağırıyorsun hem hakemle dalaşıyorsun ama esas olan işini yapmıyorsun. Senden beklenilen sahada efelik yapman, hakem yerine pozisyonlara müdahale etmen değil, gol atıp Konya’yı bir an önce yukarılara çıkartman. Büyük futbolcular sezgileri ve doğru yerde doğru zamanda bulunmalarıyla farklılaşıyorlar. Genç Arda, Galatasaray’da önemli bir yükü omuzlarına almış, büyüklüğe doğru gidiyor. Dün gecenin Galatasaray adına en karlı işini yapan da, o oldu. Jefferson, Mihajlov saçmalığında golü çıkarıverdi. Sadece bununla da kalmadı, o ağır zeminde 76. dakikada oyundan çıkana kadar zor denilebilecek bütün işleri yaptı. Ve Galatasaray’a önemli bir virajı kazasız döndürttü. Ayhan yine gecenin çalışanıydı. Barış ise iyi niyetli ama çok savruk ve dağınık. Topal ile Ayhan birlikte oynadığı zamanlarda Galatasaray daha rahat pas yapıp, daha iyi organize olabiliyor. Barış’ın, bunlara dikkat etmesi lazım. Sürekli Meira-Emre Aşık arasına top şişirerek oynamaya çalışan Konya da, o duvarı geçemeyeceğini anlayana kadar 90 dakika bitti. Ev sahibi adına ayakta kalan tek futbolcu eski Galatasaraylı Cihan’dı. Gecenin ayıbı: saygı duruşuna yapılan saygısızlıktı.