Gösteri maçının gösterdikleri

Yerli ve yabancılardan milli takıma gidenler Karadeniz’e gelmemişlerdi. Emre, Carlos, Semih ve Alex yoktular, ama aslında varlardı. Daum, nazlananı, “sakatım gelmeyeyim” diyeni takmış peşine, atmış uçağa, getirmiş Rize’ye. Takım elbiseleriyle yedek kulübesindeydiler. Takım olmanın gereğini, hocanın disiplinini onlara hissetirmek adına, doğru hamleydi yapılan. Ne başına buyruk bırakacaksın, ne de işin cılkını çıkaracaksın. Bu tansiyonu, Daum ustalıkla kullanıyor bu sene.

Yoklardan çıkan varlara bakalım şimdi. İki kaleci yokken, Mert vardı kalede. Boyu posu tamam, ama daha zamanı var. Neşeli akşamın keyif veren futbolunu ilk 11 sahaya yansıtmalıydı. Çok da öyle olmadı. Anlaşılan biraz angarya gelmiş, oysa ki bazıları için Daum’un gözüne girmek adına iyi bir fırsattı. Mesela oynamayan Uğur. Yerinde oynamıyor dediğimiz, ama dün gece yerine çekilen Ali Bilgin. Ve transfer bombası Topuz... Bir türlü ayarı tutmayan Deivid. Dün geceki mücadelelerinden acaba kendileri memnun mu, mutlu mu?.. “Şu niye oynamıyor” dedirtecek kimse yoktu anlayacağınız dün sahada.

Topuz pozisyonlara yabancılaşmış, Deivid yavaşlamış, Ali Bilgin tuhaflaşmış. Bilica’yla ilgili kafamda soru işaretleri var. 32 yaşında bir büyük takımın stoperi gibi değil, her an top kaptırabilecek toy bir çocuk görüntüsünde. Bence Fenerbahçe Bilica konusunda aceleci davrandı. ‘Gösteri maçının gösterdikleri’ bunlar. Bir de Rize modeli var.

Devletten beklemeden, ellerini ceplerine atarak örnek iş yapmışlar. Başbakan rica etmiş, Kemal Yardımcı milletvekilliğini bırakmış, bayraktar olmuş, Rize İnşaat Yatırım A.Ş kurulmuş, Kalkavanlar, Kaptanoğulları, Mehmet Nazif Günal... Kısacası Rize’yi denizde bayrakla dalgalandıranlar, karaya statla çıkmışlar. Tesis yapmışlar, bu da Rize modeli olsa gerek. “Nerede devlet” demeden, “işte millet” demişler. Ellerine, yüreklerine, ceplerine sağlık.