Altın vuruş

Hiç lafı uzatmaya gerek yok, zor gecenin kolay olanını ders verir gibi, altın vuruşla Alex yaptı. Ve Kanarya da 5’te 5’le 15. puanı kaptı. Bursa’da Fenerbahçe’yi yenme heyecanı, Fenerbahçe’de ise, uzunca bir süredir yakalanmamış ilk 5 maçtaki 5. galibiyeti alma azmi ile başlayan zor gecenin galibi hakkını teslim etmek gerekir ki, hakederek Fenerbahçe oldu.

Balçığa dönen sahada teknik adamalar; sürprizsiz, akılcı kadroyla sahaya sürmüşlerdi takımlarını. Eldekilerini doğru olarak kullandılar. Özellikle Daum, Güiza-Deivid değişikliğinde de, Santos-Carlos değişikliğinde de ve aksamaya başlayan Topuz’un yerine topu daha çok kontrol edebilen Selçuk değişikliğinde de doğru işler yaptı. Ertuğrul hoca, neredeyse milli kahraman ilan edilecek Sercan’ı önde tek bırakmış, arkasına da Volkan, Batalla ve Turgay’la Fenerbahçe’yi geriden topla rahat çıkartmamayı hedeflemişti.

İlk 25 dakikada bu planı da tuttu. Hataları öndekilere Hüseyin de ortada dahil olmak üzere sadece oyun bozmaya yönelik oynamalarıydı. Orta sahada kalabalıklaşan Bursa, ilk toplarda basınca, Fenerbahçe çok koştu, ikili mücadeleden yoruldu. Temposu daha da yavaşladı. Alex oyunu çözmek için geriye kadar da gelince, Güiza önde iyice cılız kaldı. Üçüncü bölgede Kanaryalar böylelikle etkisizleşti. Golcü Güiza, final vuruşlarında gecikmemeli. Alex’in ki gibi, pek de altın vuruş yapabilmeli, takımını rahatlatmalı... Fazla eveleyip gevelememeli. Deniz Çoban, kartlarda haklıydı. Alex itirazdan; Lugano sert hareketten; Güiza topu yere vurmaktan; Kazım rakibe niyet, topa kısmet girişten kart gördüler. Kazanma hırsını anlarız ama kontrolünü kaybedersen şampiyonluk yolunda yara alırsın. Mesela dün gece Emre olsa, bu maç bu kadar zor olur muydu?.. Bizce hayır...