Yıldızlar eşliğinde

Estonya’nın fizik gücü ve iyi kapanacağı biliniyordu da, başlangıçta üstümüze bu denli cesurca gelebileceği hesaplanmamıştı. Kendi sahamıza kapanmak zorunda kaldığımız bu baskı karşısında, uğradığımız şaşkınlığı üzerimizden atamadan geriye de düştük. Bosna’nın galibiyet haberi belki konsantrasyon eksikliğimizin de bir sebebi olabilirdi. Ancak ilk yarının ortalarından itibaren üzerimizdeki baskıyı kırabildik. Hamit’le Emre’nin başı çektiği karşı direnişçiliğe Arda ile Tuncay’ın amansız girişimleri eklenince rakibin de direnci kırıldı. Önce kendi alanlarına çekildiler, sonra da ceza alanlarını deldirdiler. Tuncay’la gelen gol, yapılış açısından şık olduğu kadar, Estonya direnişinin kırılışı açısından da önemliydi.

Mükemmel bir ofans hattımız var. Bunu kabul ediyoruz.
Ancak Estonya maçı bize takım savunmasının hiçbir maçta gözardı edilmeyeceğine dair ibret olmalı. Defansta yapılan kademe yanlışlarında, sürekli hücumu düşünen bir takım çoğunluğunun da payı vardı.
Ancak savunmaya ayrı bir paragraf açmamız gerekirse bizi şaşırtan bir formsuzluk ve donukluktan bahsedebiliriz. Emre, Arda, Tuncay’ın yüksek formu ve bu üçlünün bireysel becerileri, aldığımız 3 puanda büyük pay sahibiydi. Bu oyunculara sahip olmamızın keyifli olduğu muhakkak, ama yanlış olan aynı oyuncuların bu kadar efor sarfetmesine ihtiyaç duyulması. Şimdi önümüzdeki daha önemli Bosna maçında dileyelim ki, aynı dinamizmde boy göstersinler.
Oyunun öne çıkan bireysel yıldızlarından bahsettik. Takım oyuncusu olarak ise en iyimiz Hamit
Altıntop’tu.