Pozisyonsuz Schuster...

Yeni ofansif formatın ileri kenarları, arkalarında İbrahim Üzülmez ve Ekrem’in yer alışını protesto ediyor. Schuster buna rağmen inadını sürdürüyor. Tabiri caizse de takımını kısırlaştırıyor. Bu işin hücum tarafı. Ya savunma İbrahim Toraman hariç, diğer üç isim ağır ve uzun süreli sakatlıklardan dolayı formalarına ara verdiler. Son üç haftanın yenen gollerinde hazırlıksız defans duruşunun payı büyük. Dün gece Ankaragücü’nün maçın başında kazandığı gol, İbrahim Üzülmez’le, özellikle de Ekrem’in ortaklaşa acemiliğinin eseri. Çift santrfora yakın oynadıklarında (o da her maç değil) Nobre-Almeida verimli olabilir. Ancak Nobre’nin ikinci bir görevde forvet arkasında kurgulanışı zorlama.

İşte Schuster Ankaragücü’nün kapalı anlayışına üretimde kısıtlı olacağı kesin olan kenar bekleri ve zorlama Nobre ile yüklendi. İkinci yarının hemen başında Üzülmez’in, ortalarında da Ekrem’in oyundan alınışı, son 2.5 90 dakika adına Schuster’in bir çark edişidir. Ama iş işten geçti. Biliyoruz, Beşiktaş lige havlu attı. Ancak önlerinde çok iddialı hazırlandıklarını söyledikleri bir Avrupa sınavı yok mu? Yine biliyoruz ki, ne bu motivasyon, ne de bu pısırıklıkla sahada yer alacaklar. Ama bir gerçeği de görmek lazım. Schuster’in yanlış tercihleri, bu takımın kimyasını fazlasıyla bozdu.

Ankaragücü, Schuster’in yine model olarak kategorize edebileceği anlayışta 90 dakika sahada yer aldı ve amacına da ulaştı. O rakipleri için model uydurmaya devam edeceğine, 1. dakikada gol yemiş ekibinin, 90 dakika tek bir pozisyon üretememesini açıklamaya baksın.