Kimse samimi değil

Topuz için kapışan Fenerbahçe ile Beşiktaş yeni transfer sezonunu da muhteşem bir törenle açmış oldu. Bize uyan tarz da bu galiba... Kuralı, iadeti, saygıyı bir kenara bırak, ‘ben yaparsam olur’ mantığını işlet. Geniş açıdan baktığımızda kurumları ve kişileriyle haklı olanı bulmakta zorlanıyoruz bu transfer hikayesinde. Kimse samimi değil. Topuz’a Fenerbahçe başkanını aramaya ihtiyaç duyuran nedeni kulübünün, Fenerbahçe ile bu transferi ciddi biçimde planladığını duyması. Ama Kayserispor kulübü menacerinin, kendisine cevabı kimse tarafından talep görmediği şeklinde.
Benzer biçimde Fenerbahçe başkanının, Mehmet Topuz’a yaklaşımı da çok istekli ve sıcak değil. Sonrasında araya Beşiktaş giriyor. Onun yöntemiyse sözleşmesi süren bir oyuncunun kulübünü by-pass etme amaçlı, ters bir kanal. Bunun nedeni de Kayserispor’un kendilerine sıcak bakmadığını bilmeleri.
Sonuçta Topuz’un bir kolundan Fenerbahçe tutmuşken, diğer kolunu da Beşiktaş kapıyor. Bu noktada Kayserispor yönetimi ne yapıyor? Sözleşmesi devam eden oyuncusunu pazarlamak için, oyuncusundan önce kendi çıkarlarına uygun olan kulüple diyaloğu seçiyor. Çünkü o maliyette bir oyuncusundan kurtulma isteği var. Kaldı ki, onlar da Topuz ile Beşiktaş yakınlaşmasının farkında.
Peki Topuz’a ne demeli... Hararetle görüşmek istediği Fenerbahçe başkanından ilk etapta sağlam bir onay alsa Beşiktaş formasıyla boy boy pozlara bürünür müydü? Şimdi bu saatten sonra olaki, Mehmet Topuz, Fenerbahçe’ye gitse Aziz Yıldırım da, kendisine ‘bir gün herkes Fenerbahçeli olacak’ şapkasını giydirse, o şapkanın kerameti Kalamış’a huzur getirir mi?
Beşiktaş veya Fenerbahçe, orasını bilmem... Ama ben iki başkanın yerinde olsaydım, bir Anadolu kulübünde yılda 3.2 trilyon alma onuruna erişen bir oyuncuyu İstanbul’da nasıl doyuma ulaştıracağımı düşünürdüm...