Kaliteli derbi

Hasan Şaş oyuna girene kadar, topla aktif olan taraf Siyah-Beyazlılar’dı. Ricardinho’dan da onun için erken sayılabilecek bir süreçte, takımını bu denli olgunca organize etmesi beklenmiyordu. Aslında Baki Mercimek de penaltıdaki pozisyon hatasında, kısa bir süre önce kendisi kaynaklı bir hatadan, Beşiktaş’ın bir gol görülebileceğinin sinyallerini vermişti. Kağıt üstünde Nobre ve Bobo ile baş edecek güçte Song ile Tomas varken, Beşiktaş’taki Koray-Baki çiftinin, Hakan Şükür-Ümit Karan’ı karşılama oranı zayıftı. Nitekim, Galatasaray’ın yoğunlaştırdığı ataklar, bu eşleşmelerdeki kalite farkının da etkisinde kaldı.Tigana’nın ikinci yarı değişiklikleri, Beşiktaş’ın tam anlamıyla takım yapısını riske eden bir nitelikteydi. Mehmet Sedef-Delgado yer değişiminin faydasının görünmediği, Nobre’nin çıkışının da yanlış olduğu gözlendi. Ama Galatasaray da skoru koruyan ve kontratağa yönelen bir anlayışa bürününce, Beşiktaş’taki olası zaaf çok açığa çıkmadı. Ofansif anlamda ikinci yarıda da, Beşiktaş hakimiyeti gözlendiği halde, Siyah-Beyazlılar’ın gole dönük net pozisyon elde edememesi, forvette doğru yerleşimin olmadığından kaynaklanıyordu. İbrahim Akın da oyuna girdikten sonra, bu durum değişmedi. Bobo ve Burak’ın verimsizliğine karşın, Tigana’nın, ikinci yarıdaki oyuncu tercihleri, Beşiktaş’a istediği golü getirmedi. Bundan Tomas ve Song’un kademe kaybetmeyen anlayışının da rolü büyüktü. Beşiktaş’ta İbrahim Üzülmez dinamizmi, Galatasaray’da Arda, tekniğiyle öne çıkan oyuncular oldular. Ayhan-İnamoto ikilisinin de çalışkanlığı, Galatasaray için artı değerlerdi. Başta da söylediğimiz gibi, maçın kalitesinin yüksekliği herşeyden önemli sayılmalıydı.