Kabir azabı

Beşiktaş’a bu zorlu maçta gerekli olan en önemli avantaj; erken bir gol bulmaktı... Ama ne hikmetse Siyah-Beyazlılar, penaltı ile buldukları golün ardından rahatlayacaklarına adeta afyon yutmuş bir kimliğe büründüler. Öyle ki doksan dakikanın bütününde futbol adına yapılması gerekenlerin tümünü konuk Çaykur Rizespor üstlenirken, Beşiktaş seyretti. Tamam anlıyoruz, şampiyonluğa giden yol stres içerir, heyecan içerir ama şampiyonluğa oynayacak takım da basiretini kendi kendine bu kadar bağlamaz. Nerede Ricardinho takım lideri, nerede Koray oyunu okuyan en güçlü Beşiktaşlı. Beşiktaş savunması hariç bütün oyuncular figürana dönmüş durumdaydılar. En basit ikili mücadelelerde topu kaptırma ve neredeyse tüm olumsuzlukları üstlendi Siyah-Beyazlılar... Tabii Tigana’nın da payı vardı bunda. Çalımbay’ın iki kanadında önlü arkalı çok çabuk oyuncular kullanması Beşiktaş’ın takım düzenini alt üst etti. Kartal’da solun önünü kullanan Delgado’nun, Baki’ye hiç bir katkısı olmazken, Cem Baki ve Emrah’ın güçlü oyunu Beşiktaş savunmasını maç boyu en çok zora sokan aksiyondu. Aynı şekilde oynadığı sürece varlığı belli olmayan Burak’ın da takımını eksik bırakan ikinci oyuncu olması Beşiktaş’ın kolunu kanadını kırdı. Ve Tigana da maç boyu bu iki oyuncusunun basiretsizliğini izlemekle yetindi. Ama dediğimiz gibi bu takımın lider oyuncuları vardı ve sorumluluk üstlenmeleri gerekirdi. İşte Ricardinho ve Koray’ın bu sorumluluk alanındaki eksikliği oldukça fazla hissedildi. Sadece çırpınan Nobre ve Beşiktaş savunmasıydı. Kaleci Runje de soğukkanlılığını koruyanlar kervanında idi... Onun dışında Beşiktaş, biraz da hakemin hoşgörüsüyle kazandığı penaltıyla bir üç puan elde etti. Ama maç boyu da taraftarına kabir azabı çektirdi. Hakem Aytekin Durmaz ise böyle bir maçın tansiyonunu kaldıracak güçte olmadığını gösterdi.