Futbol affetmez

Koray da onbir dışında kalınca, Beşiktaş’ın bir ölçek daha inceldiğini gördük. Şampiyonluk yolu için ‘uzun ince’ deyimi elbette çok rahatlıkla kullanılabilecek bir değiştir. Ancak bir takımın incecilerini çoğalttığınızda, sıkıntılarınızın azalacağı yerde dün geceki gibi fazlalaşacağını da hesap etmeniz gerekir. Delgado-Ricardinho ve Burak’lı mevcuda bir de Kleberson’un eklenmesi Beşiktaş’ı fazlaca yumuşak gösteren faktördü. Sakarya ligde içinde olduğu zor koşullar yetmiyormuş gibi dün gece bir de buna sayısal eksikliğe uğrama handikabını da eklemesine rağmen, Beşiktaş’tan çok daha futbol adına olumlu şeyler koydu sahaya. Hem rakibinin eksik kalması hem de hemen arkasından skor üstünlüğüne ulaşma avantajına rağmen Siyah-Beyazlılar’ın ikinci yarıya bakış açısı olağanüstü garipti. Bu kadar keyfi ve sorumsuz bir oyunu ancak futbol affetmezdi. Öyle de oldu. Böylesine bir kendini beğenmişlik cezasız kalmamalıydı. Cezayı da Cangele kesti. Burak için hoşgörü çağrısı yapanlara, Delgado için yıldız diyenlere bu maç çok çarpıcı bir ibrettir. Ama esas Tigana’yı yarışın bu aşamasında sorgulamak gerekir. Bunca gamsız oyuncu çoğunluğunda bu maçı da nasıl olsa galip bitiririm düşüncesi esas Fransız çalıştırıcı adına pahalı bir fatura olmuştur. Sakarya gibi çok kısıtlı olanaklara sahip bir ekibe karşı bile en çok topla buluşan kesiminiz savunma ise, bunu düşünmek gerekir. Eninde sonunda savunmaların da bir gol yeme kredisi vardır. Ama Beşiktaş yediğiyle değil, on kişilik bir rakibe atamadıklarından dolayı sorumludur. Bu maçın mazereti yoktur, Beşiktaş hemen hemen küme düşmesi kesinleşmiş bir takıma hem de hakem hoşgörüsüne rağmen kaptırdığı 2 puanla şampiyonluk yolunda en büyük darbeyi aldığı gerçeğiyle artık baş başadır. Unutulmasın: “Kaşınan yanağa tokat Bağdat’tan gelir...”