Fosforlu galibiyet

Gökhan’ın İbrahim Üzülmez’i, İbrahim Üzülmez’in de Runje’yi yanılttığı korner atışında yedi golü Siyah-Beyazlılar. Arkasından pamuk adaleli dev adam Gökhan Zan’ın sakatlanması Beşiktaş’ın geriye düşme psikolojisiyle buluşunca, sazı alan taraf oldu Yeşil fosforlular. Bu bölümden sonra oyun müthiş bir orta alan mücadelesine sahne olurken, Tigana’nın deplasman kurgusunda da bozmadığı Rico-Delgado ikilisinin varlığı yine tartışma yaratacak cinsten sorgulanıyordu. Gaziantep’te Rico’nun yokluğunu, Konya’da da Delgado üstlenmiş gibiydi. Beraberlik golündeki payı hariç takımının orta alanını eksik bıraktığı kesindi ve bu durum oyundan çıkana kadar da değişmedi. Üstelik Siyah-Beyazlı ekibin çekomastiği Koray’da da geçtiğimiz haftalara oranla bir çekimserlik hissediliyordu. Aslında bu atmosferde motivasyonunu olumluya çevirecek en iyi şansı da yakalamıştı Siyah-Beyazlılar, ilk yarının sonunda yakaladıkları beraberlik golünde. Ve bu eşitliğin ikinci yarıda oyunun daha çok konuk ekip lehine üstünlük sağlayacağı düşünülmüştü. Tersi oldu. Baştan bu yana oyunu iki yönlü oynamadı ki, performansını hiç eksiltmedi ev sahibi. İkinci golü de buldukları halde defansif prensiplerini saklı tutmak kaydıyla ofansif zenginliklerini de sakınmadan ortaya koymaları, rakibin ismini gözetmeme açısından futbol adına saygın bir anlayıştı. Tigana 12. 13. ve 14. adamlarının yani kulübesinin hiçbir ek katkı sağlayamayacağını Burak ve Gökhan’ı oyuna almasıyla da anlıyordu ama yapacak bir şey yoktu. Beşiktaş, zirve yolunda ilerlemesini sadece futbolun mücadele boyutuyla götüremeyeceğini anlıyordu. Kanatları kullanmak, ofansif zenginliği derinleştirmek, kısacası gol için formül lazımdı. Bunları başaramayınca da Konya’nın üstün oyununa baş eğmek zorunda kaldı.