Sen neymişsin Tolga!

Ardından Fenerbahçe yandaşlarını alkışlamalı. Beşiktaş kalecisi Tolga Zengin’in ‘hasta’ annesine ‘geçmiş olsun’ dileklerini, en güzel şekilde sundukları için. Sonrasını ise art arda sıralamalı! Otuzuncu dakikada takımını sahada eksik bırakan Raul Meireles, profesyonellik bir yana, fair-play’den kendine düşen hisseyi almayı unutmuş ya da ‘elma’ sanarak yemiş!

İlginci, sahada bir eksikle kalan Fenerbahçe, oyun disiplinini yitirmediği gibi Meireles’ten yoksun çok daha iyi oynadı. Art arda gelin goller karşılaşmanın heyecan katsayısını öylesine üst seviyeye taşıdı ki, saniyeler dahi önem kazanır hale geldi. Her iki ekibin de ‘açık’ ve ‘hücum’ futbolunu benimseyen oyun sistemi, sezonun en zevkli futbolunu izlememizi sağladı ve tabii beraberinde de golleri… Oyunun ikinci bölümü Beşiktaş adına az da olsa ‘utanç’ içerdi! Zira, sakatlanan Veli Kavlak’ın yerine oyuna dahil olan Necip Uysal’ın ikinci ‘sarı’ kartla saha dışında kaldığı dakikaya kadar, Fenerbahçe öylesine baskı kurdu ki Beşiktaş kalesinde ‘kim eksik’ anlamak güç oldu! Ve bu dakikalarda da Tolga Zengin kalesinde kelime anlamı ile ‘devleşti!’ Tolga, öylesine pozisyonları engelledi ki kalesinde gördüğü üç gol dışında mutlak beş olası gole olanak tanımadı. Beşiktaş ne yaptı? Hatayı, teknik direktör Slaven Biliç yaptı! Veli’nin yerine Necip’i alarak. Oysa yapması gereken; Ramon Motta’yı oyuna alıp, Atiba’yı da Veli Kavlak’ın yerine sürmekti. İş, işten geçtikten sonra Gökhan Töre’yi çıkarıp Motta’yı oyuna katmak işe yaramadığı gibi, Fenerbahçe’nin ‘ ekmeğine yağ sürmek’ deyişi ile özdeşleşti. Bu karşılaşma unutulmaz… Zengin skoru bir yana, uzun süredir özlem duyulan kaliteli futbol belleklerde yer edecek, kuşkusuz. Beşiktaş ‘sızlanacak’ , Fenerbahçe kazanamadığı için ‘hayıflanacak!’

Beşiktaş yönetimine öneri… ‘Kontak kapayan’ Manuel Fernandez’e asla ‘taviz’ vermeyin! Hakem Cüneyt Çakır mı? Kuşkusuz söyleyecek çok söz var… Tek soru, Necip Uysal ile Caner Erkin birbirlerini çekiyorlar neden tek kartı Necip görüyor? Her şeye karşın iki takım oyuncularına da teşekkürler. Alkışlarım da Tolga Zengin’e…