Pınar Ulus Çokyaşar: Türk filmlerindeki dayanışma ile kulüp yönetiyoruz

İstanbul'un Fatih semtinde tarihi surların dibinde bulunan Kocamustafapaspor Kulübü'nün başkanlığını 2016 yılından beri Zeynep Pınar Ulus Çokyaşar yapıyor. İdealist başkan kısa sürede yaptıklarıyla mahallelinin sevgilisi olmuş durumda. A takımdan ziyade alt yapıya ve çocukların gelişimine önem veren Çokyaşar, gelirleri çok az olmasına rağmen kulübü Türk filmlerindeki dayanışma ile yönetiyor. Kocamustafapa'da Zeynep Başkan'ın konuğu olduk ve hikayesini onun ağzından dinledik.

"Babamdan miras kaldı"

Babam genç yaşlarda hem amatör hem de profesyonel olarak futbol oynadı. Çocukluğum tribünlerde geçti. O yüzden çok uzak değilim. Bazı amatör kulüplerde yöneticilik ve başkanlık da yapmıştı. Babamı kaybettim ama bir nevi ondan bana miras kaldı. Ondan kalan mirası devam ettirmeye çalışıyorum. Kocamustafapaşaspor Kulübü olarak futbol, basketbol, voleybol, briç, yaratıcı drama ve pilates branşlarında eğitimler veriyoruz.

Kadın olmanın dezavantajlarını yaşadınız mı?

Amatörsporlarda erkek egemenliği mevcut. Tribünlerde erkek hegemonyası var. Önceleri şaşırdılar, garipsediler, veya bocaladılar. Çok iddialı maçlarda tehtid edenler oldu. Biz onlara kadın elinin değdiğini göstererek dezavantajı avantaja çevirdik. Tomaların geldiği, gerginliğin yüksek olduğu maçlarda rakip tribünde maç izledim. Bu şekilde benim takımımın tribünü de rahat durdu. Kadının olduğu yerde merhamet biraz daha fazla oluyor. Tribünlere sevgi getirdik diyebilirim.

Hedefleriniz neler?

Amatörde genelde futbol A takımına önem veriliyor. Fakat ben dedim ki A takım sevmeyen bir başkanım. Şöyle sevmiyorum semt dışından para vererek oyuncu oynatan bir A takım istemiyorum. Alt yapıdan oyuncu çıkartmak için gayret gösteriyoruz. Forma aşkıyla oynamak isteyen varsa gelsin oynasın, yoksa öyle büyük paralarla oyuncu oynatmıyorum. Alt yapıya önem veriyoruz. Federasyonun alt yapı kategorisi açtığı bütün yaşlarda takımımız var. Alt yapımızda oynayan oyuncularımız bugüne kadar kırmızı kart görmedi. Tahmin ediyorum ki 2 yıl içinde A takımın tümü alt yapı oyuncularından olacak.

"Çocuklar kupa kaldırmaktan önemli"

Kocamustafapaşaspor Kulübü'nün ilkeleri tüm yönetimim adına da bunu söylüyorum. Önceliğimiz çocuklar. Çünkü bir sur diplerinde orta ve alt gelir seviyesi olan ailelerin olduğu bir semtte yaşıyoruz. O yüzden buradaki çocuklar tinercilere çok aşinadır. Uyuşturucu semtte çok fazla vardır. Hırsızlık ve kötü alışkanlığa kadar her şey var. Bizim öncelikli amacımız kupa kaldırmaktan önce o çocukları sağlıklı bedenlerde sağlıklı bireyler haline getirmek. İşte bir amatörün hiç aşina olmadığı drama derslerine başladık. Öğrencilerimize sürekli eğitim seminerleri veriyoruz.

Taciz vakaalarının önüne geçebilmek için profesyoneller geliyor. Alt yapıdaki tüm oyuncularımıza eğitimler veriyorlar. Bedenlerini tanımaları için dersler düzenliyoruz. Aileler ve çocuklar haklarını bilsin diye hukuk eğitimleri veriyoruz. Sürekli alanında uzman kişileri davet ediyoruz. Masal terapistleri getirdik. Bunları özellikle neden istedim? Aile içi şiddete maruz kalan kekeme çocuklarımız vardı. Drama eğitimiyle şiir okumasını sağladık ve bunu yendik. Kupadan ziyade en büyük mutluluk bu. Biraz STK gibi çalışıyoruz. Biraz kadının anaç duygularıyla davranıyorum diyebilirim.

12 yıldır kulüpteyim ilk kez bu yıl ödenek aldık. Futbol kulübü olduğumuz için değil spor kulübü olduğumuz için Spor Bakanlığı bu ödeneği bize verdi. Çok önemli bir rakam değil. Hatta küçümseyenler oldu ama amatör ruhla bu işi yapıyorsanız 1 Liranın bile çok önemi var. Biz aslında kadının olmanın avantajıyla biraz ev ekonomisi yaptık. Gereksiz masraflardan kaçınıyoruz. Örneğin inanılmaz bir su giderimiz vardı. Bir yudum için suyu döken çocuklar vardı. Su konusunda eğitim verdik. Suyun doğa ve insanlar için ne kadar önemli olduğunu anlattık. Yüzde 50'den fazla tasarruf sağladık.

"Türk filmlerindeki dayanışma ile kulüp yönetiyoruz"

Amatörde genelde eski futbolcular antrenörlük yapıyor ancak çok para istiyorlar. Biz buna da çözüm bulduk. Spor akademilerinde okuyan genç arkadaşlarla çalışıyoruz. 1 hocaya vereceğimiz parayı 5-6 antrenöre veriyoruz. Bu sayede onların yetişmesini ve staj yapmasını sağlıyoruz. Bugüne kadar da hep başarılı oldular. Çocukla konuşurken bile çok dikkat ederler. Eğilip oturup göz seviyesine inerler çünkü pedegojik eğitim de alıyorlar. Çocuklar korku ve baskı altında değil sevgiyle maça çıkıyorlar. Bunu görünce de doğru yolda olduğumuzu anladık. A takım oyuncularımızın çoğu eski alt yapı oyuncularımız. Sezon başında onlara birer krampon hediye ettik. Hocamız da eski A takım oyuncularımızdan. Severek ve isteyerek geldi takımı çalıştırıyor. Eski Türk filimlerindeki mahalle dayanışmasıyla kulübü yönetiyoruz diyebilirim.

Sponsor bulamıyoruz

Herkes A takım başarısını soruyor. Ama burada 6 branşta çocuklara verdiğimiz eğitimi umursamıyorlar. Kadın destekçisi firmalara ulaşmaya çalışıyorum ancak bugüne kadar buraya destek verecek birini bulamadık. İnşallah sesimizi duyarlar. Kulübü döndürüyoruz. Ama gerçekten nasıl döndürüyorsunuz diye sorarsanız bilmiyorum.

Hayaliniz nedir?

Biraz ütopik ama çocukların yetişmesine hizmet veren bir sistem istiyorum. 500'e yakın çocuğumuz var ama ben 5000 olsun istiyorum. Çocukların gelişimi için güzel şeyler yapıyoruz o yüzden daha çok çocuğa dokunmak istiyorum.

Röportaj: Yakup Çınar - Fotoğraflar : Samet Yalçın