Takım olamadık

Şöyle düşünüyorum, hadi rakip can siperane koşuyor, organize değil ve sadece bozmak üzerine bir kurgu içinde. Peki futbolda üst düzey organize rakipler karşısında ne yapıyoruz? Gerçekten tek tek iyi futbolculara sahip olabiliriz, ama biz takım olamadık bir türlü asıl sorun burada. Bakıyorsunuz, Andorra karşısında ne yaptığımıza... Ortada şöyle bir tablo var. Ver topu Arda’ya ya da Selçuk’a, o da aralardan birilerine asist peşinde. Gerçekten gol ararken böyle zayıf bir rakip kalemizde 4 kere etkili gelebiliyor. Kimse kendini kandırmasın, Romanya ve Macaristan karşısında çıkacak isimler de aşağı yukarı bu futbolculardan oluşacak. Devre biterken bir 2.gol atıyoruz evlere şenlik. Arda,düşüyor kalkıyor, serseri bir top Burak’ın önüne düşüyor ve golcü futbolcu sert vuruyor soyunma odasına 2-0 önde gidiyoruz. Sevinelim mi üzülelim mi? Bilemiyorum... Hani klasiktir kardeşim, böyle rakipler karşısında motive olmak zordur diye bir geyik vardır. Tamam da Andorra’yı yeni mi keşfediyoruz? Daha gruplar belli olduğunda kimle oynayacağımız ortadaydı. Yani kapalı bir kutu değil karşımızdaki rakip. Şöyle bir fikir jimnastiği yapalım. Andorra şimdiye kadar kimleri yenmiş, Beyaz Rusya, Makedonya ve Arnavutluk. Peki biz bu 3 takımı garanti yeneriz diyebilirmiyiz? Bana göre hayır! İşte bizim milli takımımız bu...O ne denle bu gruptaki son maçımıza kadar iddiamız sürdüğü sürece biz bu azabı çekeceğiz. Romanya ile Romanya’da final gibi bir maç oynayacağız ve belki de kazanacağız, ama Estonya deplasmanında ölüp ölüp dirilme ihtimaline hazır olmalıyız. Dün geceki ilk 30 dakika ister istemez beni böyle düşündürdü, kimse kusura bakmasın kazandık diye popülizm yapmayacağım. Üstelik rakiplerimizin Andorra üzerinden averaj yükselttiklerini düşünürsek ilerde çok hayıflanırız bu skora...