Nefesler tutuldu

Kazanmamız gereken maça çıkarken futbolcularımızın üzerinde bu duygunun bir baskı yaratması normal. Üstelik erken gol atıp rahatlama isteği çabuk oynamaya zorladı bizi. Bu da beraberinde pas hatalarını getirdi. Dün gece Türk Telekom Arena’da bunu yaşadık. Allah’tan Burak’la gelen gol 1-0 soyunma odasına girmemezi sağladı. Selçuk eski takım arkadaşına geçen sezondan bir esinti yaşattı. Burak da aynı güzellikte bir gol attı. Bu gol olmasaydı evimizde bir kabus yaşardık diye düşünmüştüm.

İlk yarıya baktığımızda Emre ve Selçuk ikilisinin futboluyla ayakta kaldık. Ama ikinci yarı hakikaten tribündeki ve ekran başındakileri şaşkına çeviren bir oyun vardı sahada. Herkes fark bekliyordu ama rakibin attığı şok gol karşısında dağıldık. Ardından kaçan penaltı ve hakemin nizami bir goülümüzü saymaması bizi oldukça gerdi. Belçika’nın aldığı beraberlik grup ikinciliği açısından bize çok büyük avantaj sağlamış oldu. Kazakistan’a kaybedeceğimiz puanın bedeli ağır olabilirdi. Hiddink, Gökhan Töre, Selçuk Şahin ve Umut’u oyuna sokarak son saniyeye kadar kazanma hamlelerini yaptı ama asıl hamle olan anlayıştaydı. Çok zayıf bir rakibiniz var. Ofansif görünen bir kadroya rağmen sahada bir golücünüz yok. A Milli Takım’ın en büyük sıkıntısı bu. İstediğiniz kadar iyi oynayın Burak’ın iyi veya kötü gününde olmasına bağlı bir kader çizginiz var. Milli futbolcu olma özelliğini gösteren Arda ise maça damgasını vuran isim oldu. Böylece Avusturya yolculuğuna umutla gitme fırsatı yakaladık.