Hüzünlü veda

İlk yarı hani sabaha kadar oynansa berabere biter diyebileceğimiz nitelikteydi. Çünkü iki takımın da bir anlamda hesabı Fenerbahçe’nin kazaması üzerineydi. Ancak ilk yarıda Denizli’den gelen beraberlik haberi bir anlamda takımların kafalarında soru işareti yarattı. Ve ikinci yarıda iki takım da risk aldı. Özellikle Malatyaspor’un 3 puan üzerine kurulu oyun anlayışı Gaziantepspor’un işine geldi. Çünkü Lazarov gibi bir kontratak silahını kullanmak için fırsat doğdu. Ve gerçekten de Bulgar futbolcu oyuna ağırlığını koyunca golün kokusu da geldi. Lazarov’un kornerinde Matayaspor bir anlamda ipini çekti ve Ömer kendi kalesine attığı golle skoru belirledi. Daha sonra Ümit Kayıhan bütün hücum silahlarını sahaya sürdü, ama yetmedi. Bence ilk yarıda Malatyaspor 3 puanı düşünmeliydi. Çünkü konuk ekip ilk yarıda çok düşük tempoda ve isteksiz, tamamen beraberliğe oynadı. Oysa bu kadro ikinci yarıda deplasmanlarda aldığı galibiyetlerle küme düşme hattında umutlanmıştı. Ancak ince hesaplar bir anlamda Malatyaspor’un elini kolunu bağladı. İkinci yarıda Denizlispor’un gol haberi gelince Malatyaspor iyice demoralize oldu. Bir kere işler kötüye gitmeye görsün. Böyle anlarda top da sizi sevmiyor. Beraberlik çabaları sonuçsuz kaldı ve Malatyaspor, Gaziantep deplasmanında hem maçı hem de ligi kaybetti. Bu sonuç tabi ki, dünyanın sonu değil. Malatya büyük bir camia. Hemen kenetlenip tekrar Süper Lig’e çıkmanın hesaplarını yapmalılar. Gaziantepspor’a gelince; ligde kaldılar, ama iyi bir takım olamadılar tüm sezon boyunca. Geçmişteki başarılar ve formanın ağırlığı Gaziantepspor’u ligde bıraktı. Ama seneye bu duruma düşerlerse bir daha düşeş gelmez. Gaziantepspor’un acilen toparlanması lazım....