Denizli'nin işi zor

Dün gece Galatasaray’ı izlerken ‘ya geçen sezonki Bursaspor olsaydı neler olurdu neler’ diye düşündüm. Bir kere temiz 3-0’la soyuna odasına giderdi Bursaspor. Konuk ekip morali bozuk ve formsuz olmasına rağmen bu kadroyla bile 3 net pozisyon yakaladı ama atamadı ya da Muslera’yı geçemedi! Galatasaray, gerçekten 5’e 2 oynar gibi hani şu antrenmandaki ısınma şekli gibi. Sneijder, Semih’ten top alırsa rakip ceza alanına bu takım nasıl gidecek? İlk 25 dakikada baskı vardı ama pozisyon yoktu. Zaten Bursaspor’da bu dakikadan sonra önce oyunda dengeyi kurdu sonra da atakları geldi. Mustafa hoca göreve geldiğinde ‘işi çok zor’ demiştik; gerçekten de Allah yardımcısı olsun. Bir kere tribünlere bakın Galatasaray’ın durumunu anlarsınız. Az sayıdaki seyirci; aynı ‘takım gibi, desteklesem mi protesto mu etsem’ ikilemi içinde.

Bursa kötü bir dönemde geldi

Şimdiye kadar savunma yapamıyorlardı ama en azından hücumda iyi bir Galatasaray vardı. Şimdi o da yok. Görünen o ki, bu kadro herşeye doymuş ve aralarında derin kalite farkları olan oyuncular topluluğu dolayısıyla koordinasyon zor.

Giderken çok salladılar ama bu takım bal gibi Melo’yu arıyor. Brezilyalı’nın yeri bomboş duruyor. Zaten o boşluktan da rakipler elini kolunu sallayarak bol gol pozisyon buluyor. Bursaspor, Ersel Uzgur yönetiminde sahaya çıktı. Konuk ekipte ilk 11’de uzun süredir şans bulamayan isimleri gördük. Bursaspor kötü bir dönemde bu maça gelmesine rağmen biraz son vuruşlarda etkili olsa maçı kopartırdı.

Atamayana atarlar!

Sonucu bir kenara bırakalım; eğer Galatasaray’ın, işler kötü giderken her ne olursa olsun hamle oyuncusu Tarık Çamdal ise vay haline! Podolski’nin şapkadan tavşan çıkartan golleriyle nereye kadar? Galatasaray için teselli, gol yemeden, futbol oynamadan 3-0 kazanmak olsa gerek. Bursaspor işe şaşkındı bu 3-0 nasıl oldu diye, maalesef atamayana atarlar futbol böyle bir oyun... Bir sözüm de hakeme... Derslik bir pozisyondu. 73’te Podolski’nin gole giderken, Aziz Behiç ile omuz omuza mücadelesi vardı ama faulle değerlendirdi Aslanboğa... İşte bu standart futbolumuzun önündeki engellerden biri bence.