Varsa yoksa Milli maç!

THY’nin özel seferi ile İstanbul’dan ayrılıp, doğuya doğru yöneldikten 1 saat 40 dakika sonra, Kars semalarındaydık. Askerliği bu kentimizde yaptığım için, çok iyi bildiğim coğrafyayı tepeden incelemeye koyuldum. Bir tarafta Kars, karşıda Erivan ve tam önlerinde bütün haşmetiyle duran Ağrı Dağı. Ermeniler’in deyimi ile Ararat. Zirvesinde bembeyaz kar örtüsü ile selam duruyor sanki iki tarafa birden... Derken pilotun ‘İniyoruz’ anonsu duyuldu. Uçak yere yaklaştı... Kuşbakışı görünüm şu; Kars ile Erivan sanki ikiz şehir. Ancak Ermenistan’ın hava limanı son derece modern. Dışarı çıkıp taksiye biniyoruz. Taksi dediysek hak getire. Yürüyen hurdalık! Alanın çıkışında bariyer var. Tam önünde duruyor şoför. Merakla bakıyoruz. Bekleyin der gibi işaret ediyor. Bekliyoruz çaresiz. Birazdan bir jeep geliyor, yapışıyor arkasına tampon tampona. Kalan bariyerden kaçarak fırlıyor. 4 bin ‘dram’ para ödememek için.
Erivan küçük bir kent. Merkezi son derece modern ve tertemiz. Kenar mahalleler ise evlere şenlik. Sokaklarda insanlar, özellikle bayanlar bu yoklukta, son derece şık ve güzel kıyafetlerle dolaşıyorlar. Yollarda sayıları az da olsa lüks arabalar. Hava sıcak mı sıcak. Bir o kadar da nem tabii. Ama caddeler cıvıl cıvıl.
Ermenistan’da gündem maç ve iki ülke arasındaki yakınlaşma... Örneğin, televizyon ve yazılı basın gün boyu ayrıntı verip duruyor. Nedense sürekli Çek Cumhuriyeti ile oynadığımız maçın gollerini ekrana koyuyorlar.
Ancak akılları da savaşta. Rusya ile Gürcistan arasında çıkan savaşta, en büyük göçü onlar almışlar. Öyle diyorlar. Oteller yetmemiş, insanlar zaten küçük olan evlerinin birer odasını, sefil olan mağdurlara açmışlar...
Erivan’da Türkçe bilen insanların sayısı oldukça fazla. Zaten bizden biri gibiler. Tıpkı Yunanlılar gibi. Bir halk ancak bu kadar birbirine fiziki olarak benzer. Her ne kadar savaşın etkisinde kalsalar da, bizleri fark edince, aniden maça geliyorlar. Ağız birliği etmişçesine, “Türkiye yener” diyorlar. Neden diyecek oluyoruz, “Çok güçlü bir takım. Şansımız çok az ama yine de var” diye de ekliyorlar.
Başkent Erivan, nerdeyse her ülkeden gelen ziyaretçilerin akınına uğramış. Belli çoğu ticaret için. Özellikle Fransızlar’ın ağırlığı var. Kapı dibimizdeki ülkede Türk malı, yok denecek kadar az. Çünkü kapamışız kapıları. Galiba treni çoktan kaçırmışız.