Mustafa Denizli el freni olur!...

Biraz açalım... Başkan Demirören ve Adalı en az on kez Denizli’ye, ‘Sezon bitiyor. Yeni sezon için oturup konuşalım’ dediyse de, O, ‘Benim için imza önemli değil. Söz yeter’ diyerek konuşmaya yanaşmadı. Ne zaman ki FANATİK’TE Schuster haberi çıktı, telefona sarıldı. Yurt dışında olan Başkan ve Adalı’yı aradı. Hatırı sayılır dostlar araya soktu. İmza atmak istedi!

Transferde kadrolu menaceri Ogan Tarhan ve Ali Egesel üstünden oyuncu aldırdı. Ve yönetime aynen şunu dedi: Ya Quaresma, ya ben. Ogan’da Fransa’da oynayan ve 12 milyon Euro maliyetli oyuncu var. O ve diğerlerine bakın. Transferi çağırıp bu iki menacer ile konuşun. İşte bu Denizli’nin ipini çeken olaydı. Aynı kişiler üstünden 1.2 milyon Euroya anlaşma yapan yönetici Mario Berk’e rağmen, Ferrari 4.5 milyona Euro’ya alındı. Sezon sonu ise gönderin dedi. Nereden tutsak elimizde kalıyor. Ve hasta olan, artık hocalığı bırakan Denizli, bu takıma ışık verecek öyle mi! Allah şaşırtmasın!..

Onursal Başkan bunu yaparsa...

Beşiktaş’ta; birlik beraberlik söylemi yapılır hep. Kulübün bugünlere gelmesinde en büyük pay sahibi olan kişi, kuşkusuz Süleyman Seba. Heykeli dikildi. Caddelere adı verildi. Adına spor tesisleri ve son olarak, Fulya’daki müthiş kompleks tamamlandı. Hepsi annesin sütü gibi helal olsun. Ne yapılırsa az, Onursal Başkana Metris ziyaretine kadar böyle diyorduk. Seba savcılıktan özel izin ile şike operasyonundan tutuklananları ziyaret için Metris Ceza evine gitti. Yanında eski yönetici ve başkan adayı Murat Aksu ile birlikte. Ve sıkı durun... Seba ve Aksu Fenerbahçe Başkanı Aziz Yıldırım ve Tayfur Havutçu’yu ziyaret ediyor. Serdal Adalı’yı ‘es’ geçiyorlar.

Yasalara göre bir kişi en fazla iki tutuklu ile görüşebiliyor. Ve Beşiktaş camiasının Onursal Başkanı ile, yöneticilik yapmış, başkanlığa soyunmuş Aksu, haklarını bu yönde kullanmışlar. Diyecek laf bulamıyoruz. Bana dokunmayan yılan bin yaşasın mantığı içinde, camia ayaklar altında. Zira, ‘İmam, cemaat’ misali gerisi çorap söküğü gibi gelir.

Sadece bunlar mı? Seçim dönemlerinde ortaya çıkıp atıp tutanlar. Kafalarını hangi kuma soktular acaba! Hasan Arat, Turgay Ciner, İhsan Kalkavan, Mehmet ve Cemil Kazancı kardeşler. Fikret Orman, Zafer Yıldırım, Serdar Bilgili, Fedarasyon yönetimindeki Hüsnü Güreli ile Erhan Kamışlı orada mısınız!
Bir tek Levent Erdoğan kılıcını çekti! Gerisi yalan rüzgarı.

Ya Çarşı... Çarşı içinde, mahkeme çıkışı yapılan, “Aşkımız renklere, sizlere değil” diye nara atanları duymadınız mı!

Gümüşdağ’ı soran yok

Serdal Adalı, ‘İbrahim Akın için önce başkan Göksel Gümüşdağ ile konuştum’ dedi. Gümüşdağ aynı zamanda kulüpler birliği başkan vekili. Federasyon başkanlığına aday oldu, vazgeçti. Aziz Yıldırım ile her ortamda var. Ama ne hikmetse, bilgisine başvuran yok! Transfer görüşmesi yapan Adalı, ‘suçlu’, pazarlık yaptığı başkan’ masum’ öyle mi!

Amerikalı!

Beşiktaş’ın ününe ün katan, basketbol oldu. Bugün Amerika’da Kartal’ı tanımayan yok. Önce Allen İverson, ardından Deron Williams ve son bomba Kobe Bryant... Başkanlık sistemi var. Başkanın izni olmadan kulüpte ‘sinek uçmaz’ Ama bunların fikir babası Şeref Yalçın. Başkanın, ‘O sadece yönetici değil, benim dostum. Yol arkadaşım’ dediği yönetici. Aynı zamanda Amerikan vatandaşı da olan Yalçın’a camianın teşekkür borcu var. O reklam değil, iş peşinde. Helal olsun, böyle örnek yöneticilere!