Sezonun özeti

O sürecin ‘yürü ya kulum’ dediği takımları dize getirecek bir kadro kurmak, balyoz benzeri yumruk gibi enselerine inmek yerine kendi kendini yenmek için uğraştı durdu. Her şey olmuş bitmiş, her şey sona ermiş gibi bir yanılgıya kapıldı.

Transferler zamanında yapılamadı, eldeki iyi adamlar ya yok oldu ya da kapasitelerinin yarısı kadar oynayamadı. Kimi de cezayı alışkanlık haline getirdi. Tribündeki rantçı güruh çok iyi tanınan birileri tarafından Aykut Kocaman’a karşı yönlendirildi. Futbolcular bir hafta tavanda bir hafta diplerde gezindi durdu. Saçma sapan sakatlıklar ve kart cezaları alışkanlık oldu. Alex travması yaşandı.

Fenerbahçe kendine rağmen, bir sezonda en çok maç oynama rekorunu kırdığı halde UEFA‘da finalin eşiğinden döndü. Şampiyonluğu Kadıköy’de kaybettiği puanlarla bizzat kendisi ikram etti. Fenerbahçe kazandıktan sonra anlamı kalmayan kupada da finalde...

Galatasaray’ın bu sezonki şampiyonluğunda Fenerbahçe’nin payı onlardan bile daha fazladır. Yönetimiyle, taraftarıyla, futbolcusuyla, teknik direktörüyle, Alex’i de harcayan sinsi ve bel altı muhalefetiyle hepsi elbirliğiyle Sarı-Kırmızılılar’ı şampiyon yapmak için yarıştılar.

Bu sezondan çıkarılması gereken hayati önemdeki dersler çıkarılmaz ve yıllardır tekrarlanan benzer hatalar tekrarlanırsa, seneye de hiçbir şey beklemenin anlamı yok. Lig biter bitmez de her şey hemen kendini gösterecektir. Herhangi bir hazırlık yapılıp yapılmadığı, bir transfer politikası oluşturulup oluşturulmadığı, Devler Ligi’ne ve gelecek sezona dair bir strateji olup olmadığı önümüzdeki birkaç haftada ortaya çıkar. Ya da önümüzdeki sezon da hibe ve heba edilir. Bakalım ne olacak!