Sen şarkılarını söyle...

İşte Fenerbahçe’nin yaşadığı kaos ve lincin özeti tam da bu...

“Bu operasyon, Aziz Yıldırım’ı bitirme operasyonudur, diğerleri bu ameliyatın narkozudur” hâlâ sürüyor. Her şey bu teorimi gün geçtikçe doğruluyor. “Kişiye özel yasa” diyebilenler, “Kişiye özel operasyon” söylemine fena halde ve ağır ifadelerle çemkiriyorlar. Üstünden iki yıl geçti ama hâlâ kimse Ertuğrul Sağlam ve Mustafa Denizli’ye “şampiyonluk maçında Beşiktaş, neden Bursa’ya 14 futbolcuyla geldi? Kadıköy’e öyle gidebilir miydi?” diye sormaya ve yazmaya cesaret edemiyor. Nasıl ama medya şikesi? Ha, bu arada maç başladığında Metris’in önü de düğün-bayram-şenlik yeri..

İddianamenin iki sanığı Gümüşdağ ve Canikli için yapıldığı aşikar olan jet yasa değişikliği kalem ve kelam fahişeleri tarafından “Aziz Yıldırım’a özelmiş” diye çarpıtılarak kamufle ediliyor. ‘Puştlar Vadisi’nin hiper zekalı yorumcularına soralım “O adamı kurtaracak olan, neden öldürmeye çalışsın?” Haysiyet cellatlarının önüne atanlar, durduk yerde neden ve niçin merhamet etsin? Bakın Deniz Feneri’ne kim nasıl kurtarılır görün! Yok yok siz ‘iftiraname’lerinizi yazmaya devam edin. Kedi canınızı sizin!..

Her ne kadar konuşmak ve yazmak anlamsızlaştırılmışsa da geçelim maç faslına... Geçen hafta şuur kaybı yaşayan Fenerbahçe, hiç beklenmeyecek ölçüde soğukkanlı ve bilinçli oynadı. Daha ilk yarının başlarında farkı yakalayıp maçı orada bitirebilirdi. En kolayları yapamadı ama Emre’nin aşırtma pençesine Semih’in şaşırtma kepçesi ile golü buldu. Gecikmeli darbeyi indiren ve maçı bitiren de maçın en iyisi Stoch oldu. Rakibe saygı duymak başka, rakipten korkmak başka. İkisi birbirine karışınca eziyet başlıyor, hezimetin de eşiğine geliniyor.