Çirkin olan şekil!

Hangi para, her maçını kazanacak, hatta yenilmeyecek bir takım kurabilir? Hangi futbolcularla ve teknik direktörlerle böyle takım oluşturulabilir?

Bütün taraftarların gönlünden geçen budur da, realiteye kimsenin hiçbir itirazı da olamaz. Hele söz konusu olan, ortaya çıkışından beri ‘imkansız’ kavramını lugattan silen futbol ise...

Gaziantepspor’un, Kasımpaşa’nın, Fenerbahçe’yi yenmesi imkansız mıdır? Asla. Hem Kadıköy’de hem kendi evinde hem uzayda... Sansasyonel bir farkla da yenebilir. Bunlar futbolun içinde hep var olan ve kabul edilebilir sonuçlar.

Ne diyordu Alex: “Elbette yenileceğiz ama ne kadar geç yenilirsek o kadar iyi.” Lafı fi tarihlerine kadar götürmeyelim. Evvelki seneden, ondan evvelki seneden ve geçen seneden girizgah yapalım. O veya bu takıma, içeride ya da dışarıda hiçbir gariplik yok. Sıkıntı yenilginin biçiminde... Yenileceksin ama böyle yenilmeyeceksin. Hele de büyük takımsan... Bu kadar ağır bedeller ve olaylar bile akıllandıramamış besbelli...

Öne geçer geçmez, küçük takımlar gibi panikleyip savunmaya geçmek, skorun üzerine yatmaya çalışmak neyin nesidir? Nasıl bir hastalıktır? Soğukkanlılık falan değil bu, düpedüz korku!

Oyunu rölantiye almaya çalışmak, vitesi boşa atmak, iş bitmiş gibi top gevelemek, pozisyon laubaliliği, rakibe alan bırakma gevşekliği neyin nesidir? Bu resmen kulübün hedeflerini, camiayı, kendini ve oyunu sabote etmektir.

Fenerbahçeliler ne zaman rakibe taç atarken bile baskı kuran bir takım izleyecek? Ne zaman rakip kaleciye baskı yapıp rahat yüzü göstermeyen bir forvet izleyecek? Ne zaman hamle yaparak rakibi hataya zorlayan, rakip futbolcuya 3-4 hamle üst üste yapma şansı vermeyen bir takım izleyecek? Ne zaman yediği baskı kadar baskı da kurabilen bir takım izleyecek? Ne zaman rakibinden daha fazla koşan bir takım izleyecek? Ne zaman yırtınan, didinen arkadaşını seyretmekle yetinmeyip yardımına koşan bir takım izleyecek. Yani Fenerbahçeli ne zaman kelimenin gerçek anlamıyla bir ‘takım’ izleyecek?

Son saniyede maç alırsın, verirsin de... Bunu hak ettiği çok maçı oldu zaten ligin başından beri. Şansının da yardımıyla ertelenmiş, ötelenmiş, gecikmiş bir mağlubiyetti bu, o kadar.

Ancak yenilgi biçimi çok yakışıksız. Futbolcular, galip gelirken de, mağlup olurken de ellerinden geleni yaptıkları konusunda tribünleri ikna edemiyorsa, ortada ‘olur öyle’ diye geçiştirilemeyecek ciddi bir sorun vardır.