Bunu nasıl becerdiniz?

Dünya üzerine kalkıştı, linç edildi, gelirleri gasp edildi, aşağılandı, başkanı cezaevine atıldı, kadronun yarısı gitti. Motivasyonun, konsantrasyonun dibe vurduğu bir sezonda, umudu son saniyeye kadar taşıdı o takım. Bin yıllık kupa geyiklerine de son verdi. Dünyanın kendisine yapamadığını, Fenerbahçe kendi kendisine yapmayı bir kez daha becerdi. Tarihi de zaten bununla ve türevleriyle dolu.

Geçen sene adliye önünde, Metris’te, soğukta, yağmurda bekleşen, cop ve biber gazıyla itilip kakılan, buna rağmen inanılmaz bir inatla direnen, kulübünü var etmek için Fenerium’lara akın eden taraftarın bu sene beklentisi neydi; Fenerbahçe’ye bunları yaşatanları, meydanı boş bulanları, tabut çakanları, kefen biçenleri, idam sehpası kuranları sahada tek tek dize getirmek.

Hoca aynı, moral motivasyon sıkıntısı yok, dünya starları transfer edilmiş, Başkan esaretten kurtulmuş ama karşımızda bir Aragones tablosu var. Prematüre gibi oynayan, fizik kondisyonu yerlerde, mücadeleden firar etmiş, formayı, formanın anlamını, sezonun önemini ve futbolu tamamen unutmuş garabet karması..
Şimdi kadroyu, eldeki değerleri ruhsal bir enkaza çevirmeden yanlışlardan dönme zamanı. Yönetiminden, futbolcusuna, hocasına herkesin birbirleriyle garip hesaplaşmaları bırakıp kendisiyle acımasızca hesaplaşma zamanı. Hem de hiç vakit kaybetmeden.

Yoksa tamamen tüketilmiş tahammül marjları nedeniyle onarılmaz bir tahribat yaşanacak. Bu vebalin altından da hiç ama hiç kimse kalkamaz.