Avantaj palavrası

Fenerbahçe’nin 2. yarıda maçlarının çoğunu Kadıköy’de oynayacak olmasından dolayı bir ‘avantaj’ palavrası pompalanıyor ortalığa... Futbolcular ve Daum buna inanırsa, çok fena yanılır, hatta yamulurlar.

Her şeyden önce Fenerbahçe’deki teknik ayakların en büyük düşmanı, bizzat Saracoğlu’nun zemini. Yani Kadıköy’deki maçlarda misafir takımın ekstradan bir önlem almasına hiç gerek yok. Zemin ‘önleyici’ görevini yeterince yerine getirecektir zaten. O zemin, yeminleri bozdurur, sözleri yutturur.

Keşke mesele sadece zeminle sınırlı kalsa! Fenerbahçeli futbolcular rakip kadar koşmaları, mücadele etmeleri, agresif olmaları gerektiğini, futbolun bir takım oyun olduğunu yeni yeni anlıyorlar. Biraz Denizli, biraz da Sivas maçı. Bu takımların ikisi de en kötü sezonlarını yaşıyor ve ligin dibindeler. Havaya girmekle havalara girmek kavramları karıştırılırsa, çok kötü çarpılırlar.

Bu takım 5-0 öndeyken bile, 5-0 gerideymiş gibi oynamaya mecbur. Yoksa sezon başında verilen sözler, ağır bir mahcubiyetle sonuçlanır. Medyadan pompalanan ‘kas gevşetici’ masallara inanırlarsa, Kasımpaşa duvarlarına çarparlar. Ya evinde veya deplasmanda, maç seçme lüksü olmadan, her karşılaşmayı tam bir final ciddiyetiyle oynayacaklar, ya da ele güne alay konusu olacaklar. Ya ölü toprağını tamamen atıp dirilecekler, ya da başka camialara neşe ve umut kaynağı olacaklar. Ya gerçeğin yörüngesinde kalacaklar, ya da gerzek söylemlerin ekseninde kaybolacaklar.

Fenerbahçe son iki şampiyonluğun birini hibe, diğerini de heba etti. Hem de göz göre göre, bağıra bağıra, taammüden. Ancak bu seneyi de kaybederse şampiyonluktan çok daha fazlasını yitirecektir.

Zaten saptığı hedeflerinde, çok daha ağır ve çok daha ciddi, telafisi güç bir savrulma yaşayacaktır. Bunun manevi külfeti kadar mali külfeti ve vebali de çok büyüktür. Ayrıca 3 kulvarda zorlu ve stresi yüksek karşılaşmalar oynayacağı, bunlardan mental ve fiziksel anlamda yorgun çıkacağı da unutulmamalı.

Galatasaray’ın son yaptığı transferlerle şampiyonluktaki rakipleri karşısında ‘psikolojik üstünlüğü’ ele geçirdiğini inkar etmek, ucuz bir goygoyculuktan başka bir şey değildir. İşte bu yüzden Fenerbahçeli futbolcular “iki maç kıpırdandık, üst üste iki galibiyet aldık” avuntusuyla gevşeyip yeniden laubalilik batağına saplanır, ‘alemlere akma’ yarışına girerlerse, şimdiden büyük geçmiş olsun.