Yeni bir başlangıç

Yeni bir nefese ne çok ihtiyacımız vardı. Elimize geçen fırsatları kullanamamaktan gına gelmişti. Maçı da kazandık, bir kere daha berabere kalma hakkını da kazandık...

Önce Konya’da takımımızı destekleyen, bizleri maçın içine çeken güzel taraftara bir teşekkür edeyim. ‘Her takımdan’ gelen, ‘her oyuncunun’ alkışlandığı, bağrına basıldığı, hata yapanın hoş görüldüğü maçlar izlemeyeli çok olmuştu. Bir futbol sever olarak milli maçların bundan sonra hep Konya’da oynamasından rahatsız olmam, sevinirim. İstanbul’dakiler milli takımı kendi takımlarından daha çok sevene kadar beklesinler!

Güzel günlerin habercisi

Kolay değildi, Letonya maçından sonra konsantrasyonu sağlamak. Başardılar. Burada Fatih Terim’in her oyuncuyu en iyi oynadığı pozisyonda oynatmasının da etkisi büyüktü. Şener sağ bekte, Ozan merkezde oynayınca daha iyi oldu. Volkan Babacan, eleştiriler sonrasında “Ben Volkan’lara hep güvendim” diyen hocasını mahcup etmedi, çok kritik bir pozisyonda ayakta kalarak golü önledi, belki de galibiyeti getirdi. Letonya maçından sonra Türkiye’nin belki de en üzgün insanlarından biri olan Arda yeni bir karakter sınavından daha başarıyla çıktı. Oğuzhan’ın attığı golde verdiği pas da, Blind’in hatasında topu kazanıp kaleciyi avlayışı da 10’a yakışırdı. Oğuzhan, kısa zamanda Beşiktaşlılar’ın güvenini kazandıktan sonra attığı güzel golle ‘umarım’ herkesin beğenisini kazandı. Hakan Balta ve Serdar, Van Persie gibi bir süper yıldızla, Caner ve Şener, Narsingh ve Depay ile çok iyi başa çıktılar. Serdar, iyi mücadele etse de fazla verimli olamayan Hakan Çalhanoğlu’nun iki ortasında zamanlamasına yakışmayacak iki kötü vuruş yaptı. Canı sağ olsun... Selçuk’a Burak’a, Volkan Şen’e, Mehmet Topal’a, Olcay’a emeği geçen herkese teşekkürler. Zarif bir tartışma ortamıyla, iyi günlerin başlangıcı olun umarım. Bir gün yine hep beraber sevinip, hep beraber üzülmek dileğiyle...