Trabzonspor ve Trabzon ekonomisi

Önce şunu belirtelim; Trabzonspor taraftarlarının kulüpleriyle ekonomik ilişkilerini özetlerken söz konusu olan parasal değerin boyutu, insanların kıt olan geçim koşullarını zorlayabilecek düzeyde değildi. Kimse kendini kandırmasın: ‘İşsizliğin kol gezdiği, insanların evine ekmek götürmekte zorlandığı bir dönemde’ diye başlayan popülist söylemlerle, taraftar kimliğine sahip insanlara yönelik eleştirinin dozundan rahatsız olduklarını belirten kişilere, buradaki parasal değerin en fazla günlük bir paket sigaranın fiyatıyla eşdeğer olduğunu anımsatmak isteriz. Tabii ki Trabzon’un ekonomik yapısının, Trabzonspor gibi emsal grupta yer aldığı 3 kulüple birlikte Türkiye’de çok şeyi aşmış, artık dünya markası olma yolunda büyük mesafeler kat eden bir kulübün gereksinimlerini karşılayabilecek bir beklenti içinde olunması hayalciliktir. Buna söylenecek sözümüz yok. Çünkü bu kenti şu sıralar dünyanın gündemine sokan ve de hiç haketmediği eleştirilere uğramasına neden olan gelişmelerin kökeninde de ekonomik yapısı yatmaktadır. Son günlerin moda söylemiyle; Atatürk Alanı’nda birleşen Sahil Yolu, Maraş Caddesi, Uzun Sokak ve Tanjant yolda gezinen 3 bin dolayındaki genç, işsizlik nedeniyle bir kıvılcımla patlamaya hazır bomba halinde dolaşırken, bir provokasyonla taa Amerikalar’dan Trabzon’a gazeteci getirtmiştir. DPT’nin gelişmişlik sıralamasında 38. il olan, kişi başına gayri safi milli hasılası bin 506 dolarda kalan, aradaki 6 dolarlık fark nedeniyle teşvik kapsamına alınmak için 3 yıldır beklerken IMF’nin canını sıkan kentlerden biri konumundaki Trabzon, tabi ki Trabzonspor’un gereksinimlerini karşılayamaz. Tam bu tartışmaların yaşandığı döneme rastlayan Şenol Güneş’in paneldeki söylemlerini bu nedenle çok önemsiyoruz. Ama bu durumu bir paket sigara parasıyla ilişkili taraftarlık görevleriyle karıştırmamak gerekir, diye düşünüyoruz.