Kriz dönemi sürüyor

Bir kurumu yönetmeye talip olanların o kuruma mensup kişilerden en önemli farkı, karar alma yetilerinin diğerlerine oranla daha üst düzeyde olduğunu düşünmeleridir. Diğerleri, kurumu daha iyi yöneteceklerine inandıkları kişileri, eğer seçimli bir uygulamaysa; oy vererek iş başına getirirler. Kurumu yönetmeye talip olanlar aralarında seçimi bu kriterlere göre yaparlar. Kurumu yönetenlerin diğerlerinden en önemli farkını ortaya çıkaracak faktör de kriz döneminde sergileyecekleri performanstır. İşler iyi giderken bir kurumu yönetmekle, kriz dönemindeki performans, birbirinden çok farklıdır ve her yöneten kriz dönemine hazırlıklı olmalıdır. Yönetenlerin bu dönemdeki öncelikli görevi, yönetilenler arasında doğan panik durumunu ortadan kaldırmaktır. Bu bağlamda Trabzonspor Yönetiminin kriz dönemi performansı maalesef, takımın Anorthosis’e elendikten sonra ülke genelinde yarattığı hayal kırıklığıyla eş değerdir. Acıdır ki, onlardaki panik, yönetilenlerden daha fazla olmuştur. İlk geceki durum değerlendirmesi sonrasında bizzat başkan tarafından yapılan açıklamalar, en az Şampiyonlar Ligi’ne elenmek kadar tahribat yaratmıştır. Ya sonrası? Yönetim Kurulu toplanıp bir çözüm üretmek yerine, işin kolayına kaçmış ve istifalarını sunarak topu, zaten açıklamalarıyla son gelişmelerin yarattığı duygusal travmanın etkisinden kurtulamayan başkana atmıştır. Bu durumda şimdi ne olacaktır?; başkan tatilde düşünecek, “devam ya da tamam” kararını verecektir. Birkaç puan giderse... Trabzonspor’daki asıl sorun da budur. Bu son gelişmeyle “Trabzonspor’u yönetecek değil, yönetimi yönetecek bir liste” yaptığı iddialarına haklılık payı kazandırılan Atay Aktuğ’un önünde şimdi aslolan bir seçenek vardır. O da; İstifaları işleme koyup genel kurula gitmektir. Çünkü bir ya da iki galibiyetle dondurulan sorunlar, birkaç hafta içinde olası bir kötü sonuçla yine önlerine konulacaktır. İstifalarıyla belli oldu ki yönetimin bu yükü kaldıracak bir gücü yoktur. Çünkü kendi içinde de ciddi krizler yaşamaktadır. Alternatif seçenekte Atay Aktuğ, kısa vadede tek başına bu durumu göğüslemek durumunda kalacaktır ve başarı şansı da çok yüksek değildir.. Çok kritik karar Özellikle belirtelim ki; Trabzonspor’daki bu zaaf, başta bu yönetime dolayısıyla direk Atay Aktuğ’a karşı olan bir siyasi partinin de iştahını kabartmıştır. Bu siyasi partinin temsilcileri bilmelidirler ki, Trabzonspor taraftarı parti teşkilatının bu konudaki olası tüm girişim ve çabalarını, Genel Başkanları’nın sportif kimliğiyle değerlendirecektir. Alternatif peşinde samimi koşan ve gerçek kaygıları sadece Trabzonspor’u kendi kriterlerine göre daha iyi yönetmek olan diğer muhalefet çalışmalarına etkinlik kazandıracak gelişmeyse Atay Aktuğ’un kararı olacaktır. Bu kadar tepki normal Trabzonspor açısından sevindirici olanı ise kriz döneminde taraftar kimliğini taşıyan kişilerin tavrıdır. Takım Anorthosis’e elendiği gün, yönetimi anlık bir tepkiyle istifaya davet eden tribünler, 3 gün sonra bu tavrı sergilememişlerdir. Burada tepkiler, yanlış oyuncu tercihleri iddiasıyla teknik kadroya yönelmiştir. Dolayısıyla tribünlerin tepkileri anlık ve duygusal olarak değerlendirilebilir. Çok şey bekliyorlar ve bulamadıklarında tepkili oluyorlar. İzin verin de artık bu kadar olsun değil mi!