Çok acayip bir yıl geride kaldı, kalıyor.
Nuri Şahin, kendi kurmadığı ve enkaza doğru giden bir kadro devraldı Çağdaş Atan’dan. Bugün ise ayağa kalkmış, fabrika ayarlarına dönmüş bir Başakşehir izliyoruz. Birçok oyuncunun performansının yukarı çıktığını gözlemlemek mümkün. Bunun perde arkasında muazzam bir mesai ve detaycılık var.
Başkent'te şok bir ilk yarıydı Trabzonspor adına. İki takımı bilmeden tribünden ve ekran başında izleyen birisi, hangisi şampiyonluk adayı, hangisi ligde kalmak için mücadele ediyor tahmin edemezdi. Maçın başında gol yiyebilirsiniz, önemli eksikleriniz olabilir ama bir kadronun oyun planını tüm futbolcuların bilmesi lazım.
Sarı-Lacivertliler, ligde ilk yarının son 2 maçını toplam 7 gol atarak kazandı.
Eğer bu maç sezonun ilk yarısına değil de finaline ait olsaydı ve Trabzonspor ligi üçüncü sırada bitirmiş, Avrupa biletini almış bir takım olarak karşımızda dursaydı; sezon başındaki parametreler düşünüldüğünde buna "başarısızlık" demek kolay olmazdı. Ancak Ankara'da oynanan maç, bu kadronun ve bu oyunun makyajsız halini ortaya koydu. Trabzonspor'un kadrosu ancak her maça ideal on biriyle çıkabildiği sürece ayakta kalabiliyor.
Kupa maçında ‘ben buradayım’ mesajı veren Sikan, maçın potansiyel kırılma noktası olabilir.
Giriş
