Yazık

Cem Simer bir gece tertiplemiş, Kör Agop’un meyhanesinde. Orada toplanacak ve demleneceğiz. İki değil, çok ayyaş(!) bir arada olacak yani! Çoğumuz orada ama Topal Mehmet yok ortalıkta. Ertesi gün sorduk “Neredeydin?” Anlattı “Aksaray’a vardım, orada dükkan önünde oturan bir esnafa sordum ‘’Kör Agop’un yeri neresi?’’ diye. Adam da içeri seslendi ‘’ Topalın biri kör Agop’u soruyor, nerededir bilin mi?’’ cevabı bile beklemeden eve döndüm” dedi. Böyle erdemli insan, kaldı mı şimdi? Mehmet Topal bir yandan Yokiç’i kovalar, diğer yandan da hakem Marco’yu ararken, aklıma topal Mehmet ustanın hali geldi! Usta olanı Aksaray’ın, futbolcu olanı da Bielefeld’in orta yerinde çaresiz!

Savunma anlamındaki fuzuli işgal felsefemizden kurtulmamız gerek artık. Letonya karşısında öyle, Slovenya önünde böyle! Önde Topal Mehmet, arkada aksak Ömer, kenarda bıkkın Serdar, sözde semada Gökhan ve Novokovic’in şık kafası 1-0 önde Slavlar. Ne golden önce, ne de golden sonra doğru dürüst bir kombinezonla hiç gidemedik Slovenya tarafına! Eski Yugoslavya zamanı gurbetçilerimiz yöreden kombinezon dolu bavullarla geçerdi ama şimdi Slavlar da AB üyesi. Eski camlar bardak oldu, yenilikler bulmak zorundayız yani! Gittikçe geri giden bir ulusal takım! Memleket ahvaliyle futbol oyunu müsemma olur da bu kadar mı olur? TFF yönetimi ayak topu hobisini terk etmeli artık. Sadece milli servet değil, Alman’ın da elektriği ve suyu da boşa gidiyor! İnsan şu rezil halden, fena halde utanıyor, 0-2. Yazık.