Var bir hikmeti!

Üstelik ‘bu hırs, tempo, mücadele, çatırtı ve kazanma azminin galiba var bir hikmeti!’ diye düşünmedim desem de olmaz. Bursa’ya sadece Daum gelmiş ama Timsahlar külliyen farketmiş tango, lambada, salsa temposu Tayvan boksuna rahmet okutturacak değerlerde değişmiş. hayret bir şey... Dedim ya ‘bu ani dirilişin mutlaka var bir hikmeti!’ Futbolcu milleti entresan bir yapı, canı isterse abad eder, istemezse de per-i perişan eder. Bursaspor’lu futbolcular şehri abad, Galatasaray’ı berbat etme niyetiyle başladı oyuna ama öne geçen taraf Galatasaray oldu. Çatır-çatır mücadele çoşkulu futbol hemen herkesi mest ederken, uzun süredir mahmurluğundan şikayet edilen Hamit klasını konuşturduğu müthiş bir top götürdü ve Burak’a kullandı. Golcü öylesi güzel alıp, öylesi zarif dönerek o kadar ustaca vurup ağlara bıraktı ki, taraflı tarafsız herkes beğendi 1-0 Önde gitti Galatasaray soyunma odasına.

Bursaspor ikinci yarıya ilk yarı hırs ve kazanma arzusuna daha da fazlasını katmış olarak çıktı sahaya. Sadece forvet değil, zaman zaman stoper işleri de yapan ve her bulunduğu alanda etkili olan Drogba oyundan alındı, karşılığında Daum oyuna ‘Made in Bursa Enes’i kattı ve ‘hey 15’li 15’li Cim Bom yolları taşlı’ türküsü eşliğinde sabi Bursaspor’un golünü attı. Batalla amcasının da elini öpmeliydi aslında, asist çok şıktı çünkü. Galatasaray’ın rakip baskısına ‘gel-gel’ diyecek bir değişikliğe ve anlayışa ne maksatla büründüğünü çözmüş değilim. Zaten çözebilecek durumda olsam Milli Takım ve Galatasaray’ın başında ben, burada da Fatih Teriim olurdu değil mi? 1-1 bitti.