Mesaj kime?

Dün gece Galatasaraylı futbolcuların saygı duyulası mücadelesi düşündürdü: ‘Mesaj kime?’ Sanırım önce Kalli, sonra da yönetime! 2000 sonrası Cim Bom, Lucescu hariç diğer tüm teknik adamlar ve yönetici marifetlerine rağmen şampiyon olmayı başarmıştır. Belki bu sezon da yine öyle olacaktır. Yeter ki sahaya çıkacak 11 kişi kalsın!
Konuk, uzun toplar ve Arda hünerlerine bel bağlamıştı, yanılmadı. 66 numara rakibi 66’ya bağlayan adamdı. İlk yarı paylaşılacak futbol değerleri de, pek yoktu ama 3 gol oldu. Dikkat çeken Sarı-Lacivert tribünlerin, Fenerbahçe taraftarlarını anımsatması. Onlar gibi ateşli, galibiyet beklentili!
Demirlek personelin ince ince malı götürmesine göz yuman patrondu sanki. Hele hele Da Silva Şükür’ü paketledikten sonra eve götürseydi bari! İbrahim Ege, Karan’ın altından sağlam çıktı, ki büyük meseledir. Ardından da Servet’i yere serdi. Ege’ye helal olsun valla... İlk yarı sonlarına doğru peş peşe geldi goller. Düştü ‘gücün’ gardı. Lacivertli tribünlerinde!
Karan’ı direk, Şükür’ün vuruşunu da Kırıntı önledi. Ondan sonra Kırıntı da yetmedi. Aslan çok mu acıkmış ne? Volkan şahane vurdu, Serkan çeldi, Arda itti, kaleci onu da ittirdi ama Şükür’e yetişemedi 0-1. Az sonra Arda’nın Murat’tan kaptığı top ve 0-2. 66 yine sahnede! Soldan topu ustaya indiriyor ve Karan içeri. Dakika 43, skor 0-3. Bitti devre.
İkinci yarı karşılıklı gidip geliyor top ve dakika 84, Çalık’la 0-4. Fenerbahçe’yi anımsatan taraftar bağırıyor ‘Yönetim istifa!’ Haklılar! Ankaragücü daha önce Galatasaray’ı hep yenmişti ya. Bu sefer olmayınca kızdılar!