İki Adnan!

En janti halleriyle, tribünün en önüne oturdular. “Galatasaray’da oynayamaz” dedikleri stoperi yakından görmek istemişlerdi demek ki! “Gel” denilince gelen. “Git” dediklerinde de hiç problem çıkarmayıp giden Galatasaraylı’yı! Hani şu Beşiktaş’tan trilyonluk alacağını bir kalemde silip, para konuşmadan, Cim Bom’a imza atan çocuğu! Emre Aşık’ı...
“Amerika bu örneği de tez yapmalı” dedi I. Adnan. “Evet tez konusu olmalı, bedava gelip, bedava gönderilen, üstelik Milli Takım’da oynayan futbolcunun yerine trilyonluk adam nasıl aranır? Kulüp ekonomisi de böylece nasıl batağa saplanır? Bunu zor anlayacak ama mutlaka anlayacak Amerika!” dedi II. Adnan. “Yaramaz diye gönderdik ama biz içeride kaldık! O, Avrupa’ya gitti” diye sitem etti I. Adnan... II. Adnan verecek cevap bulamadı, başını öne eğdi, Divan toplantılarına gitmediği için sevindi!
“Hakan Şükür’ün altını oyma operasyonundan ne haber?” diye sordu I. Adnan. “Valla fena gitmiyor. Hürriyet ısrarla devam ediyor, ama galiba pek yenmiyor!” cevabını verdi II. Adnan. “Bu model pek tutmayacak gibi. Şükür ve Karan’ı kapıştıracak dedikodular salsak, onlar birbirine girince, ikisini birden sallasak olmaz mı?” dedi I. Adnan. “Fena fikir değil. Karan devamlı Gerets’le iletişimde, ötekinin de Amerika peşinde, belki kârlı bile çıkarız, bu toz duman içinde” cevabını verdi II. Adnan. “Divan Kurulu bu dolmaları yutacak mı?” diye düşündü I. Adnan. Sonra, “İsviçre-Avusturya’ya Necati ve Orhan Ak da giderse, ne yaparız acaba?” diye şöyle bir titredi II. Adnan da! Titremekte haklıydı, çuvala sığmayan yanlışların hesabını camia sorardı...
“Teşbihte hata olmaz” derler ya sevgili okurlar. Önceki gece iki karizmatik Adnan’ı görünce, neler konuşabilecekleri hakkında şöyle bir akıl yürüttüm. Sanki padişah ve sadrazamı! Aralarına Kalli’yi de aldılar ve imparatorluk standartlarında kulübü yönetiyorlar. Osmanlı da böyle batmıştı. Hatırlarsınız, 1915’li yıllardaki Alman Genelkurmay Başkanı’nı. Fatura 250 bin şehit. Galatasaray bu miktarda şehit vermez ama çoook gazi verir!