Emperyalist İngiliz...

İşgal altındaki İstanbul’da volta atan, emperyalist İngiliz subay portrelerinden farksız Atkinson, ne yapacaktı? AB’den iş ortağı Portekiz’e yaranacaktı; yarandı! Aslanlar gibi başlayan, gole de yakınlaşan Cim Bom’u, ‘nasıl durdururum?’ diye düşündü ve buldu! Ama beraber döküldüler denize! Suazo’nun bacağı Servet’e mani oluyor ama emperyalizm devreye giriyor. Stoperimize faul ve sarı kart cezası. Şimdi sıra kimde? Orta alanın hücum, daha da önemlisi savunma sigortası Ayhan’da. Bir sarı da ona. Direnci kırmış, sözde Benfica’nın toparlanma yolunu açmıştır!
Skibbe’nin sporcuları minimalist futbol organizasyonundan, maksimalist uygulamaya geçmiş, bravo. Galatasaray ‘işte bu’ dedirten takım oyununu sahneye koymuşken, iyi sonucu engellemeye niyetli bir İngiliz vardı, uymadı...
Aslında Lincoln, Quim öndeyken ustası olduğu işi yapsa, yani aşırtsa; önce İngiliz, sonra Portekizli’nin direnci, daha baştan kalmazdı. Hele hele Karan şahane başlattığı girişimi golle tamamlasa... Erken biterdi 90 dakika. AB kriterleri ve ‘yeter lan’ dedirten dayanışma devreye girse de, berabere bitti ilk 45 dakika.
Emre’nin mükemmel hamlesi, İngiliz ve Portekiz tayfasının da, ricat edişi var şimdi. Aşık fileto balık keser gibi, tertemiz ayıkladı. Sonra Baros’un ayıbını da ayıkladı ve çaktı: 0-1. 66 numara, 69’da paketledi Benfica’yı, Karan da süsledi: 0-2! Onca kaçan golün üzüntüsüne boş verip, Galatasaray’ın Kadıköy’e ‘rap-rap-rap’ gittiğini görüyoruz. ‘Hip-hop da’ olur be!
Skibbe ve çocukları yıllar sonra, karalar bağlamadan yazı yazmamızı sağlamıştır. ‘Böyle oynayın kaybedin!’ demiyorum. Kazanırsınız çünkü. Hepinize helal olsun, sana da ‘bravo’ Sanctis.