'Bu bana ders olsun!'

İspanyol daha oyunun başında Casillas’a bir koydu, kaptan pert oldu. Yani şunu demek istiyorum, adamların kendi takım arkadaşlarına dahi hoşgörüsü yok, hele hele rakibe hiç yok. Galatasaray kaçırdıkça onlar çatır çatır attılar. Sarı-Kırmızılılar’a Antalyaspor maçı gibi pozisyon üzerine pozisyon geldi, ama gol sevinçleri hep Real Madrid’e gitti. Çünkü Real’li forvetler defans hatalarını affeden modelde değildi.. Eboue sanki treni kaçırmış Abuziddin efendi gibi, vagona ucundan tutunayım derken, tepe üstü yere devrildi! İsco expres de gitti 0-1.

İşte bu golle ev sahibi de devrildi gitti. Be arkadaş bu kaçıncı Allahaşkına? Hep aynı noktada kaza yapan adamın ehliyetini iptal, şoförlüğünü men ederler yahu! Bütün emekler yine heba oldu gitti. Galatasaray gol peşinde koşar, tribünler ‘ah-vah’ ederken, Benzema süratle gitti ve affetmeyip 2’ledi. Adamlar kendi sahalarında kalabalık oynuyor, ama hücuma çıktığında da İspanyol rakkasesi gibi kendini tribünlere de, saha içindekilere de seyrettiriyor.

Sadece koşma azmini değil, benzer figür zenginlikleri ve çabukluğu bizler de edinmeliyiz artık! Ronaldo İspanya’dan kulaklarımıza kadar gelen kastanyet şakırtısına çok şık gollerini de ekledi ve 3 topuk sesi de Portekizli’den geldi. Benzema da Ronaldo’nun asistiyle 5’inciye eşlik etti, 6’ncı yine assolistten geldi. Biz de tribündeki toplu dualara eşlik ettik, ‘bu çile artık bitsin’ diye...

Galatasaray çok ciddi savunma ve stoper sıkıntısı çekiyor, sağ ve sol arka sıkıntısı da çekiyor. Bir de oyuna Umut’un girmesi lazımken Amrabat giriyor ve işler ‘veleddalin amin’ noktasına gidiyor. Ancelotti sehpadakine sormuş ‘son arzunuz?’ ‘Bu bana ders olsun’ demiş ipteki. Umut’la 1-6 bitti.