Bizim çocuklar!

Rijkaard’ı kutlamak gerek. Gençlerimize olan güvenini, Tobol müsabakasında da yineledi. Anlaşılan Hollandalı bu konuda tutarlı ve ciddi. ‘Boş bir uğraş’ olduğunu iddia etmek de haksızlık olur. Bizim çocukların özü iyi.
Sabırlı olmak, doğru alanda kullanmak şart tabii. Geçmiş başarıları, kendilerini yıldızların yanına taşıdı. Ama dikkate alınması gerek bir husus var, ‘gençlerimiz geçmiş sezon hangi mevkilerde oynadı?’ Bu detay geleceğe ışık tutar.
Mesela Erhan; Diyarbakırspor formasıyla mükemmel işler yaptı. Teknik direktörCoşkun Demirbakan, lig deneyimi olmayan Erhan’dan süt almayı nasıl başardı? Nerede kullandı? Almanya ve Kazakistan’da izlediğim gibi rakip stoperlerin içine mi attı, yoksa sürpriz adam özelliklerini de mi kullandı? Çağdaş bir yapı örneklediğinden emin olduğum Rijkaard, Demirbakan’la iletişim kurabilir. Erhan da tavan yapabilir.
Gelelim Özgürcan’a; Bank Asya Ligi zor yer. Orada bir çuval gol atmak da zor olmalı. Özgürcan zoru başardı. Nasıl? Kalpar ve İpekoğlu bilir. Kişisel gözlemim, Özgürcan sezon başı ağırlığını ziyadesiyle yaşıyor ve oynadıkça açılıyor. Arap atı gibi, koştukça, kamçıyı yedikçe açılan cinsten yani. Teknik direktör Frank Rijkaard, Özgürcan’ın Kayserispor’da nasıl değerlendirildiğini de öğrenebilir. Sağlam adamdır Sağlam.
Yaser! Babadan futbolcu. Dursun da forvetti. Aydın’da 35 metreden bir çaktı, Sakaryaspor o sezon kümede kaldı. Belki de 15 metreydi de... Bana 55 gibi gelmişti! Ortalamasını yazdım.
Yaser babasının daha akıllısı. Dursun’a ‘akılsızdı’ demiyorum da, o zamanlar hasbelkader yöneticisiydim. ‘Fosfor’ nedir bilmiyor ve somun ekmekle besleniyorduk. İntikali de maalesef müsabaka sonrası başarabiliyorduk. Umumi toplum sorunu yani. Yaser tüm gençlerimiz gibi aşmış... Nazar değmesin.
4-3-3 taslağına da değinecektim, yer kalmadı. Değinirim sonra.