7 buçuk dakika!

2. senesini yaşayan bir kulüp, bu yapıda bir defans kurgusuyla sahada olmamalı, geçmişten ders almalıydı. Yazlık takım tadında bir savunma oluşturmuş, o halde de sahaya çıkmışlar. Okan Buruk ne yapsın? Yazık. İlk golü henüz ilk anda yediler. Bu kolay oluşmuş gibi gözüken pozisyonun mükemmel bir arka planı ve cast emeği var. Melo hücumda start alan defans operasyonu anlayışıyla olmayan pozisyonu yoktan var etti ve terse aktarılan top Drogba’nın ayağından asiste dönüşerek ağlara gitti. Bu şık golde Selçuk’un uzak köşeye gönderdiği kafa vuruşu da bir ayrı övgü vesilesi olmalı elbette 1-0.

Bu golden hemen 5 dakika sonra, Burak bir faule maruz kaldı ve ‘kendin pişir, kendin ye’ işi bir gol yaptı. Kaleci Zülküf direğe kadar uzandı ama top daha önce direğe bir buse kondurup ağlara doğru gitmişti bile 2-0 ve henüz dakika 7. İşte bu şok gollerden sonra Elazığspor’dan bir hareketlenme bekledim ama zerresini dahi görmek mümkün mü? Gaziantep BB’nin direniş ve gol arayışları acaba Elazığspor’un futbol bünyesinden de yansır mı diye düşündüm ama 90 dakika boyunca göremedim.

Galatasaray’ın da mutlak terapi alması lazım. Ne terapisi? ‘2-0 avantaj sağlandıktan sonra farkı daha da açmak için ne yapmak gerekir acaba?’ terapisi! Farklı bir kadro yapısı ve oyun anlayışıyla boy gösteren Mancini ekibi; Juventus öncesi 7 dakika gövde gösterisi yaptı ve 2 golle galip geldi. Galatasaray bu sezon gol yemediği ender gecelerden birini yaşadı ama Elazığspor bırakınız gol atmayı kale önüne dahi gelmeyi beceremedi ki! Bu geceden Juventus gecesinin mesajı alınamaz, zaten alınsa da kendini kandırmaktan ötesi olmaz...