17 Ağustos 1999

Bu tarihi unutmak mümkün mü? Yüz yılın felaketi. Evet Adapazarı’nda, 17 Ağustos depremini bir kez daha andık. Açık söylemeliyim, bazı sivil toplum örgütlerinin, mesela ROTARY’nin ne yaptıklarını pek bilmezdim. Yaşanan acıların henüz ilk gününden itibaren öğrendim. Bu kurumlar, ülkenin olmazsa olmazları, çok önemlileri. Bu doğruyu öğretip, belgedikleri için Atilla Yaman, Levent Sakallıoğlu ve özellikle Ömer Tezcan’a şükran ve saygılarımı göndermek isterim. Şehrin yerle bir olduğunun ilk günleriydi. Allah nur içinde yatırsın Mazhar amca ve oğlu Kemal Zorlu aradı. ‘Ne yapabiliriz’ diye... Çadır kentler oluşturuluyor, fakat tuvalet ve duş olanağı yok. Rica ettim. Birkaç gün içinde iki TIR dolusu seyyar tuvalet ve duş Adapazarı’ndaydı. Önce belediyeye gittim, Aziz Duran’la konuştum. O sorumlu mühendise, mühendis bir başka birine ve arkadaş bana Sakarya nehri kenarındaki beton santralını tarif etti. O an benim sigortalar attı, adeta delirdim. Bırakın suyu, millet ağaç dibi bile bulamıyor. Sezonun en sıcak günleri, salgın hastalık kapıda... Doğru Vali Yener Rakıcıoğlu’nun makamına... Derdimi anlatır, söylenirken Atilla Yaman, “Aman Oğuz, şunları bizim çadır kente gönderiver” dedi. Vali bey onayladı ve kamyonlar Erenler mevkiine gitti. Bu arada İstikbal Mobilya’nın gönderdiği yüzlerce yatak indiriliyor ve Türkiye’nin dört yanındaki Rotary Kulüp katkılarıyla ortaya muhteşem bir çadır kent çıkıyor. Sosyal tesisleri, ana okulu, psikolojik destek verecek gönüllü eğitmenleri ve müthiş aşeviyle. O üzüntü harmanında bir gurur abidesidir yapılanlar. Hem üzüntüyü hem de geçmişi yaşadığım bir gündü... Nasıl unuturum... Ali Şen, Adnan, Metin Şen, Can Uyguç, Necil Ülgen, Taylan Uygur, İsmet Badem ve ben, hemen iki kamyon oluşturmuş depremin ertesi günü felaket bölgesine gitmiştik. Fanatik Gazetesi’nin değerli ekibi, elinde avucunda ne varsa göndermişti. O zor günlerde ellerinden geleni esirgemeyen Mazhar - Kemal Zorlu, İdris - Tevfik - Müşfik Yamantürk, İhsan Kalkavan, Osman Şenher ve diğer dostları unutmak, onları minnet duygularıyla anmamak mümkün mü? Zonguldaklı kahramanlar, Adana’dan dünyanın en güzel kazıklarını gönderen ve kendi ustaları aracılığıyla sosyal tesis inşa ettiren Rotaryenler... O kazıklar bugün, engelli çocuklarımızı rehabilite edecek bir bina olarak yine hizmette. Bugün Sivasspor Başkanı olan Mecnun Odyakmaz, Sakarya’nın değerli evladı Bülent Uygun ve hemşehrim Sedat Peker aylarca onbinlerce insanımıza sıcak aş sundu. Büyük emekler, özveriyle... O günlerde sokaklarda çöp toplayan genç üniversitelilerden, bir yudum su getiren herkese saygılarımı sunuyor, tekrar tekrar Rabbim hepinizden razı olsun diye dua ediyorum. Çok önemli bir noktaya, acıları bir daha yaşamama adına da dikkat çekmek istiyorum... Adapazarı’nda özellikle üniversiteli gençlerimize kiraya verilen 2 bin 500 hasarlı yani en ufak sallantıda çökecek bina vardır. Vali Okutan’ın bu cinayete ‘DUR’ deme adına da büyük gayretleri vardır. Genç valimize herkes yardımcı olsun... LÜTFEN!