Şova dönebilirdi üzücü bitti

İlk yarıda Galatasaray, Fernando’nun mükemmel oyunuyla Porto’nun kurmak istediği baskıyı erkenden kırdı ve rakip alana çıktı. İkinci yarıda sarı kartlı Donk’un yarattığı tedirginlikle savunma görevlerinin ön plana çıkması Brezilyalı’nın etkinliğini azalttı. Bunun zincirleme bir etki yaptığını da söylemek lazım. İlk yarıda Sinan, Onyekuru ve Rodrigues’i demarke bir şekilde geniş alanda topla buluşturabildi Galatasaray. Sert orta sahanın yaptığı baskı Portekizlileri zorladı. İkinci yarıda hem bu sertlik sarı kart tedirginliğiyle yumuşadı hem de presle kapılan toplar azalınca Porto iki hızlı hücum kanadımızı daha rahat kontrol etti. Buna rağmen akan oyunda Porto’dan daha çok net pozisyon bulduk. Galatasaray’ın kadrosuna bakıldığında bir deplasman fobisi olması inanılmaz. Geçiş oyununun profesörü sayılabilecek Fernando, iki uçurtma Rodrigues ve Onyekuru ve dün neredeyse bir Gareth Bale golüne yaklaşmış olan Sinan. İşte dün aslında bu takımın kontra oyununa ne kadar yakın olduğunun bir gösterisini izledik. Kaçan 5 net gol gecenin bir şova dönüşmesini engelledi ama bu gerçeği değiştirmedi.

Gecenin sorusu

44’de Sinan’ın olağanüstü bir dirplingle 70 metreyi kat edip yaptığı vuruşta Rodrigues’e pas verebilir miydi? Hayır doğrusunu yaptı. Rodrigues kendisini tam olarak demarke şekilde gösteremedi ya da savunma pas kanalını kapattı. Sinan yapması gerekeni yaptı. Belki daha iyi vurabilir miydi diye sorabiliriz. Hepsi bu.

Maçın starı

İki kaleciye bu ödülü paylaştırmak lazım. Belki Muslera o korenere çıkabilir miydi sorusunu sorabiliriz. Ama Telles’in ‘pası’ da son derece kalteliydi.

Maçın olayı

Yenen goldeki adam paylaşımı yüksek kalitedeki oyuna hiç yakışmayan bir acemilik. Savunmada kimse Marega’nın nereden çıktığını anlamadı. Halbuki ideal bir alan savunmasında tam orada en iyi savunmacı kule kimse o olmalıydı. Bir an bazen her şeyi yıkıyor işte. Çok yazık.

Kısa mesaj

Üzücü. Buradan 1 hatta 3 puan çıkarmak bu oyunla mümkündü..