Bir boy aynası lazım!

Evet, hem de hepimize, her kesime kocaman bir boyaynası gerek… Gerçekten artık aynada kendimizle enikonu konuşmanın zamanıdır bence. Genç hakem Ümit Öztürk, merdivenleri tırmanma aşamasındaki Ozan Tufan, kemale ermiş Aziz Yıldırım ve Dıck Advocaat da dahil tabii.

“Gel-git”lerin öbür adı sanki bu sezon Fenerbahçe. Kümede kalmak mücadelesi veren (Adanaspor, Alnayaspor, Kayserispor gibi) takımlara karşısında genelde “Kedi”ye dönüştü, ama M.United, Feyenoord, Beşiktaş, Galatasaray, Trabzospor ve Başakşehir gibi Avrupa’nın ve Süper Lig’in birinci sınıf takımları karşısında kükredi deyim yerindeyse.

Dün akşam da Sergen Yalçın’la oynadığı 5 maçın 4’dünü kazanıp hiç kaybetmeyen Kayserispor’u karşısında net bir skorun altına imza attı sarı lacivertliler.

Alper ve kendisini asla, ama asla inkar etmeyen Mehmet Topal hariç geriye gitmeye kalmadı bu sezon maalesef “Çubuklu”ları temsil eden kim varsa. Sayın Advocaat da dahil olmak üzere.
Aslında geriye gitmek değil, paralize olmaktır Fenerbahçeli futbolcuların bu sezon gözümüze soktuğu. Peki kalite, vizyon ve misyonu bu denli inkar eden bu futbolcu gurubunun taraftarı tribün firarına zorlamasından azade mi yani Aziz Bey ve Sayın Advocaat?

Neyse, söylenecek çokşey var, hesap sorulması gerekenler kadar hem de. Ama şimdi, deplasmanda üstelik Sergen Yalçın’la hiç kaybetmeyen Kayserispor’u böylesine net bir skorla yenerek kazanmışken Fenerbahçe ağzınızın tadını daha fazla bozmayayım. Tabii, söyleyeceklerimin ilerde söylemesi hakkımın baki kalması kaydıyla.