Tarihi fark kaçtı

Klasik tertip oyun anlaşıyla sahada yer alan Siyah-Beyazlılar, Ceyhun, Gökdeniz ve Umut’la müthiş hücumlar yapan, ancak gol bulamayan Trabzonspor kalesine 3 kere gitti, 2 golle skoru lehine çevirdi. Bu sezon krizli anlarda bir türlü toparlanamayan Bordo-Mavili futbolcular yenilen ikinci golden sonra öyle dağıldılar ki, Beşiktaş’ın kaybedebileceği aklımdan bile geçmedi. Futbolcuların mağlubiyeti kabul etmeme hakkı var, bir an önce oyuna dönme zorunlulukları var, ama hakem kararına itiraz hakları yok. Ricardinho’nun golüne itirazdan sarı kart görenler Ceyhun ve Umut gibi maça damgasını vuran isimlerdi.Beşiktaşlılar paylaşım, tempo, yardımlaşma, konsantrasyon gibi tüm önemli konularda yine sınıfta kalırken, sürekli “Zamana ihtiyacım var” diyen Ziya Doğan’ın istediği yavaş yavaş oluyor. Bir takım düşünün ki, takıma 40 milyon dolarlık yatırım yapılsın, 2-0 önde gittiği maçta 7 dakikada 3 gol yesin, 3’ünde de kaleci üstüne doğru gelen Trabzonsporlu forvetlerle çaresizce burun buruna kalsın... İlla ki, kutlamak lazım, ama ilerlemeyecek mi?Atanları da elbette kutlamalıyım... Trabzon 15 dakikada 3 attı, son pası ve şutları düzgün atamadığı için kalan 30’da en az 7 tane net gol kaçırdı. Bordo-Mavili futbolcular Beşiktaş’ın aksine çok daha bilinçli organize bir takım görüntüsü verirken, Ayman, Hüseyin ve özellikle İbrahim Üzülmez’in kanadını çok iyi kontrol eden Ferhat, arkadaşlarından biraz daha iyiydi. Selçuk Dereli kritik pozisyonlarda doğru karar verdi, kıdemli yardımcısı ise mükemmeldi.