Sonrası kolay

Yenilen golün hemen ardından Lincoln’ün pasında Nonda’nın kullanamadığı bir pozisyon var ki; üzülmemek mümkün değil. Bir de, bir sonraki atakta sarı kart görmemesi için dualar edilen ve iyi de oynayan Emre atılmaz mı? “Sakınan göze çöp batar” dedikleri bu olsa gerek. Özellikle ilk yarıda mükemmele yakın oynadı Sarı-Kırmızılılar. Lig maçlarında komik hatalar yapan De Sanctis, iki kritik pozisyonu mükemmel kurtarıp bir kez daha güven tazeledi. Hakan Balta stoperde beklendiği gibi çok başarılıydı. Bakmayın yenen goldeki şanssızlığına neredeyse bütün hava toplarında başrol ondaydı. Bütün kalitesine rağmen anlamadığım bir şekilde hakkında tereddütler oluşturulan Volkan ise sol kanatta harikaydı. Savunmayı iyi yaptı, hücum aksiyonlarında ise Hakan Balta'ya oranla çok daha faydalıydı.‘Büyük kaptan’ sıfatını haketmeye her gün biraz daha yaklaşan Ayhan, oyunun iki yönünü de mükemmel oynadı. Lincoln'den beklenen on numara görevini, tükenene kadar yaklaşık 80 dakika mükemmel yaparken, hayati bir gole imzasını attı ve bu gol ona çok yakıştı. Orta sahadaki en büyük yardımcısı Barış, özellikle ilk yarıda hacmiyle kıyas kabul edilmeyecek çapta alan kapladı, çalıştı çabaladı. Ancak sarı kart görmüşken biraz daha dikkatli olmalıydı, atılır, kalanları bu yükün altından kalkamazdı.
Arda yine her şeyini sahada bıraktı, zaten rakip de ağırlıklı olarak ona önlem almıştı. 2'li 3'lü sıkıştırmalara rağmen ayakta kaldı, ama onu, topu hep onunla oynayan arkadaşları, rakipten daha çok hırpaladı. Bülent Korkmaz, patlayıcı özellikleri yeterli olmayan Nonda'yı oyundan almakta geç kaldı ki; eleştirilebilecek tek tasarrufu budur, yerine giren, kısacık bir süre coşkuyla oynayan Ümit Karan, tahmin ediyorum ki formasını da geri aldı. Hem adam, hem büyük futbol ustası Kewell’ın, Emre atıldıktan sonra baraj kurulduğu anda Bülent Korkmaz'a ellerini göğsüne vurarak yaptığı ben işareti, stoper için oyuncu değiştirilirken beni çıkar dedi şeklinde yorumlansa da, onun hiç görmediğimiz bir role soyunmasının işareti olduğu sonradan anlaşıldı. Bülent Korkmaz, Kewell’ın hatasıyla bir gol yenilmesi halinde şüphesiz büyük çoğunluk tarafından hırpalanacaktı. Mehmet Güven'i niye çekmedin, Semih'i niye almadın. Kewell’dan stoper mi olur. Korkmaz, korkmadı risk aldı, o risk tur kapısını aralayan bir karar olarak tarih sayfalarında yerini aldı. Kewell'da en az Meira kadar oynadı o ayrı.

Lincoln’e gelince. Takım kaptanlığı dahi yapan bir futbolcu, bir kişi eksik oynanacak daha 40 dakika varken kendi egosunu tatminle uğraşmaz, sitemle hocasının kafasını karıştırmaz, duygusal anlamda dahi arkadaşlarını yalnız bırakmaz. Lincoln bunların hepsini yapıyor. Duygusal anlamda hamlıktan kurtulamamış bir adamdan kimi zaman kurtarıcı olur ama kaptan olmaz.

Onun yerine oyuna giren Mehmet Güven’in ağlara gitmekte olan topu kafasıyla çıkartması da Korkmaz'ı haklı çıkartan kaderin bir başka cilvesi. Lincoln olsa o top Lincoln'ün kafasından üst direğe değil, fileye giderdi... Bu takımın, kaprisli bir Lincoln'e değil, takımı için oynayan Kewell'lara ihtiyacı var. Oliç girdikten sonra baskıyı iyice artıran rakibin kolay fırsatları kaçırması turun müjdecisi olmalı... Çeyrek final için ümitli olmaya çok sebep var. Rövanş Ali Sami Yen’de, oyun 11’e 11, üstelik Milan Baros da var. Hatta belki Lincoln de sahada poz yapmak yerine, topu arayıp bularak, gol atıp attırarak katkı yapar. Çünkü Ali Sami Yen’i de, taraftarın önünde oynamayı da seviyor ve özür borcu var.